Μετά την γαλλική συμφωνία που αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο δημιουργίας μίας ελληνικής δύναμης στη ζώνη του Σαχέλ, παρέμβαση στην ίδια περιοχή επιχειρεί και η Τουρκία. Η περιοδεία του Ερντογάν στις χώρες της Αφρικής(Αγκόλα, Τόγκο, Νιγηρία) μοιάζει ως προσπάθεια να μπει «σφήνα» στην επιρροή της Γαλλίας στην περιοχή.
Σύμφωνα με το www.aujourd8.net, ο Ερντογάν θα μιλήσει για μπίζνες με τον ομόλογό του της Νιγηρίας Buhari. Εδώ και 20 χρόνια η Τουρκία έχει τοποθετήσει τα πιόνια της στην αφρικανική ήπειρο, ενώ τον τελευταίο καιρό έχει επικεντρώσει τη συνεργασία της στην ασφάλεια. Το Σαχέλ βρίσκεται σε πόλεμο και η Τουρκία προσφέρει προηγμένο εξοπλισμό, όπως τυφέκια, drones, TB2, τεθωρακισμένα οχήματα Cobra, πυραύλους, κ.ά. Ομοίως οι υδρογονάνθρακες, η γεωργία και η βιομηχανία είναι στο μενού της περιοδείας.
Ορισμένες χώρες του Sahel αποφάσισαν να κοιτάξουν και σε άλλες χώρες πλην της πρώην μητρόπολης της Γαλλίας. Για παράδειγμα, η Μπουρκίνα Φάσο αγόρασε drones από την Τουρκία. Έτσι ο Ερντογάν μ’ ένα σμπάρο πετυχαίνει δυο τρυγόνια, ασκώντας ταυτόχρονα πολιτική «σκληρής δύναμης »(Λιβύη) και «ήπιας ισχύος» στη ζώνη του Σαχέλ (Turquafrique ονομάζεται η σημερινή επιθετική διπλωματία της Τουρκία στην Αφρική).
*Πρόκειται για μία ζώνη της υποσαχάριας Αφρικής, η οποία αποτελείται από τον Νίγηρα, το Τσαντ, τη Μαυριτανία, τη Μπουρκίνα Φάσο και το Μάλι. Θεωρείται ως μία από τις πλέον ασταθείς περιοχές του κόσμου, καθώς μαστίζεται από φτώχεια, βιώνει όλες τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, χαρακτηρίζεται από ακυβερνησία και συνεχή εναλλαγή εξουσίας μέσω πραξικοπημάτων, ενώ αποτελεί ταυτόχρονα μία τεράστια δεξαμενή παραγωγής τρομοκρατικών στοιχείων και ομάδων του Ισλαμικού Κράτους. Οι συγκεκριμένες χώρες προχώρησαν το 2014 στη σύσταση της ομάδας G5-Sahel, ενός πολιτικοστρατιωτικού οργανισμού που έχει ως στόχο έχει να περιορίσει τη διάδοση του ριζοσπαστικού σουνιτικού ισλάμ και να συντονίσει τις δυνάμεις ασφαλείας τους στη μάχη κατά του ισλαμικού τζιχάντ στη Δυτική και την κεντρική Αφρική. Αυτά στην επιφάνεια, κάτω από αυτή βρίσκονται τα οικονομικά συμφέροντα, το πετρέλαιο, τα ορυχεία κολτανίου κ.ά. και η αντιπαράθεση μεταξύ Δύσης και Κίνας. Έχοντας επικεφαλής τη Γαλλία, αλλά και με την άτυπη υποστήριξη των Ηνωμένων Πολιτειών, οι Ένοπλες Δυνάμεις των παραπάνω χωρών επιχειρούν, χωρίς σημαντικά αποτελέσματα επί του επιχειρησιακού πεδίου, να αντιμετωπίσουν την πληθώρα των εξτρεμιστικών οργανώσεων που δρουν σε αυτή την αχανή ζώνη που εκτείνεται από το βορειοδυτικό έως και το βορειοανατολικό άκρο της Αφρικής, συμπεριλαμβάνοντας τεράστιες περιοχές της ερήμου Σαχάρα.
