Η Αντιγόνη φορούσε παντελόνια

Το όνομά του Αμίρ Ζαχίρι (μα στην πραγματικότητα Αντιγόνη). Πρώτη φορά του έβλεπε τη θάλασσα. Δεν είχε πολυτέλεια να νιώσει έκπληξη ή χαρά για το πρωτοειδωμένο απέραντο γαλάζιο, να το γνωρίσει σαν μια αγκαλιά, να παίξει με την κόρη του στο κύμα. Μονάχα δέος και φόβο μπόρεσε να νιώσει. Αυτή τη θάλασσα που έβλεπε για πρώτη του φορά έπρεπε να τη διασχίσει κρατώντας το κορίτσι απ’ το ‘να χέρι, την έγκυο γυναίκα του απ’ το άλλο με μια βάρκα, μ' έναν διακινητή που την κοπάνησε και ίσως κι άλλους που πρώτη τους φορά έβλεπαν θάλασσα.

Αυτή η Αντιγόνη με τα παντελόνια –ο Αμίρ Ζαχίρι- δεν ήξερε την ερμηνεία του Χέγκελ ή του Λακάν, την άποψη της Βutler αγνοούσε, ήξερε μόνο ότι το κορίτσι κι η γυναίκα και το αγέννητο έπρεπε να περάσουν σε μια ασφαλή στεριά, μια διεκδίκηση είχε μοναχά: Ζωή.

50 χρόνια κάθειρξη και 10 μέρες φυλάκιση ήταν η ποινή του.

Έτσι φερόμαστε εμείς στις Αντιγόνες.