Η Αγγελική Ιονάτου άφησε για πάντα το δάσος των ανθρώπων

Η Αγγελική Ιονάτου (1954-2021) άφησε πίσω της για πάντα το δάσος των ανθρώπων. "Το δάσος των ανθρώπων" είναι η πρώτη δισκογραφική εργασία της και εκδόθηκε στη Γαλλία το 1981.

Το 1983 με κάποιο τρόπο ένα αντίτυπο του δίσκου φτάνει στα χέρια της Σοφίας Μιχαλίτση, διευθύντριας του Δεύτερου προγράμματος της Ελληνικής Ραδιοφωνίας. Με φώναξε λοιπόν η Σοφία στο γραφείο της και μου είπε, "πάρε ν' ακούσεις αυτό τον δίσκο και κάνε ο,τι νομίζεις", γύρισα στο γραφείο μου και έβαλα το δίσκο να παίζει, το περιεχόμενο ήταν μαγευτικό στ' αυτιά μου, άνοιξα και την πόρτα, κατά την προσφιλή μου συνήθεια όποτε κάτι καλό έπεφτε στα χέρια μου, να ακούει όλος ο όροφος. Αυτό πού έκανα ήταν να "λιώσω" το βινύλιο, κάπως έτσι μάθαμε, κοινό και ραδιοφωνιτζηδες την ύπαρξη αυτής της Ελληνίδας της διασποράς.

Μετά από πολλά χρόνια σ ένα ταξίδι μου με το Σπύρο Σακκά στο Παρίσι, για δουλειά τής Ραδιοφωνίας, είχα την ευκαιρία να δω μια παράσταση της και ήταν σπουδαία.

Το δάσος των ανθρώπων ακολούθησαν πολλές δισκογραφικες εργασίες της Ιονάτου πού ήταν μια εξαιρετική πρέσβειρα του καλού Ελληνικού Τραγουδιού στο εξωτερικό.

Υ. Γ. Εδώ θέλω να σημειώσω τη συγκινητική χειρονομία της να δώσει μια παράσταση το 2014 μαζί με την Κατερίνα Φωτεινάκη στην μπουάτ Απανεμιά για να συμπαρασταθούν έργω στην προσπάθεια του www.metadeftero.gr για ένα καλό πολιτιστικό ραδιόφωνο, τότε πού μαινόταν ο πόλεμος σ' αυτή την απόπειρά μας από την Ποσπερτ και όλες τις παθογένειες του κοιμώμενου γίγαντα της Αγίας Παρασκευής, την κρίσιμη περίοδο που το Δεύτερο - Μεταδευτερο είχε υποστεί το τρίτο "Μαύρο" στην ιστορία του από φίλια πυρά, αφού φιμώθηκε και εκδιώχθηκε από την πλατφόρμα του κίβδηλου ερτοπεν.

 *Η Αγγελική Ιονάτου (γνωστή διεθνώς ως Angelique Ionattos) ήταν ποιήτρια, τραγουδοποιός, τραγουδίστρια και κιθαρίστρια. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1954 (22 Ιουνίου 1954). Ελύτης, Ρίτσος, Παλαμάς, Σαχτούρης, Βάρναλης, Καβάφης είναι ορισμένοι από τους ποιητές που είχε μελοποιήσει. Ξεχωριστή στιγμή η ερμηνεία της στο έργο του Μίκη Θεοδωράκη, «Μια θάλασσα» σε ποίηση Δήμητρας Μαντά (1994).