Επιστήμη vs Θρησκεία: Πραγματικότητα vs Φαντασίωση

Ο ιστορικός της Επιστήμης D. Price παρατήρησε πριν από κάποια χρόνια ότι “Κάθε νέος επιστήμονας ο οποίος αρχίζει την σταδιοδρομία του σήμερα, όταν θα φτάσει στο τέλος της και υποθέτοντας ότι έχει ζήσει μία μέσης διάρκειας ζωή, θα διαπιστώσει, κάνοντας αναδρομή, ότι το 80-90% των επιστημονικών εργασιών που συντάχθηκαν ποτέ, θα έχει δημοσιευτεί κατά την διάρκεια της σταδιοδρομίας του, ενώ μόλις το 10-20% θα έχει συγγραφεί πριν από το ξεκίνημα της καριέρας του.

Δεκάδες χιλιάδες επιστημονικά περιοδικά στον κόσμο δημοσιεύουν ετησίως εκατομμύρια ερευνητικές εργασίες σε κάθε πτυχή της Ιατρικής, της Γεωπονίας, της Φυσικής, της Μηχανικής, της Φιλοσοφίας, κ.α. Χάρις σε αυτές, ζούμε περισσότερο και καλύτερα, παράγουμε περισσότερα και ποιοτικότερα, μαθαίνουμε όλο και βαθύτερα τα μυστικά της Φύσης, ταξιδεύουμε ταχύτερα και ασφαλέστερα, απολαμβάνουμε και προάγουμε όλο και περισσότερο την Τέχνη και την Σκέψη. Η ίδια η Επιστήμη όταν κάνει λάθη έχει το μεγάλο πλεονέκτημα να αυτοδιορθώνεται: “Ως σωρευτική ανάπτυξη, με την πάροδο του χρόνου, η επιστημονική πρόοδος διατηρεί τα χρήσιμα στοιχεία και εγκαταλείπει τα άχρηστα, με βάση την απόρριψη ή την επικύρωση της ελέγξιμης γνώσης” (Michael Shermer, ιστορικός της Επιστήμης, ιδρυτής της “ Skeptics Society”).

Η Θρησκεία είναι γέννημα και θρέμμα της Κοινωνίας, δεν είναι Επιστήμη, ούτε θα γίνει ποτέ. Στους πρωτόγονους “κάλυψε” το κενό της αγέννητης ακόμη Επιστήμης στην εξήγηση των φυσικών φαινομένων, είτε υπήρξε μια καλή σοδειά, είτε έπεσε ένας κεραυνός, είτε εξαπλώθηκε μια αρρώστια. Στους κατοπινούς αιώνες, η θρησκεία άρχιζε πάντα ως ψευδώνυμο της Ελπίδας (Δίας, Χριστός, Αλλάχ, ...) ότι υπάρχει κάποιος άλλος Κόσμος, περισσότερο δίκαιος και ασφαλής από τον επικίνδυνο και βασανιστικό που βίωνε η φτωχολογιά και η ίδια κατέληγε παντού και πάντα ως εργαλείο στα χέρια της Εξουσίας για την διαιώνιση της. Η Θρησκεία ακολουθούσε πάντα την αντίστροφη πορεία από αυτήν της Επιστήμης. Αποθέωσε την ελεημοσύνη (στην κατανάλωση) χωρίς να θέσει ποτέ και πουθενά θέμα παραγωγής και ιδιοκτησίας του πλούτου. Δημιούργησε μεγαλειώδη κτίρια, ζωγραφικούς πίνακες και ψαλμούς ...υμνώντας και δοξάζοντας τον εαυτό της, δεν παρήγαγε πολιτισμό για την κοινωνία. Μετά από αυτά ...μείον και μηδέν. Μείον, αιχμαλωτίζοντας την πρόοδο της Ανθρωπότητας για πολλές εκατοντάδες χρόνια, ιδίως κατά τον κατάμαυρο χριστιανικό Μεσαίωνα. Πολέμησε λυσσαλέα την Γνώση, την Φιλοσοφία, την Τέχνη και την Χαρά της Ζωής. Μηδέν, καθώς η όποια Τέχνη της (αγιογραφία, ψαλμωδίες) και Φιλοσοφία της παρήγαγε, δεν βελτιώθηκε, έμεινε απελπιστικά στάσιμη.

Σήμερα, στον 21ο αιώνα, η μάχη δεν έχει κερδηθεί ακόμη. Σε εποχές όπου ο καπιταλισμός διέρχεται τεράστια κρίση, αυτή η κρίση μεταφέρεται στην πλάτη των απελπισμένων. Οι τελευταίοι, βλέποντας την γη να χάνεται κάτω από τα πόδια τους, ανακατεύουν όλες τις δοξασίες (με τις οποίες φρόντισε να τους μπολιάσει η θρησκεία) για έναν φανταστικό αφύσικο κόσμο, όπου και αναζητούν εξηγήσεις και σωτηρία. Οι έλληνες: Το 66% πιστεύει στο κακό μάτι, το 40% στην μαγεία, το 20% στην μετενσάρκωση, το 92% στον Θεό (59% απόλυτα βέβαιοι ότι υπάρχει θεός), το 64% στα θαύματα, το 59% στη μοίρα και το 83% στην ύπαρξη ψυχής. Το 31% προσεύχεται καθημερινώς, το 69% κοινωνεί τακτικά και το 68% νηστεύει όταν το επιτάσσει η θρησκεία. Το 95% έχει στο σπίτι του θρησκευτικές εικόνες ή αντικείμενα, και το 97% ανάβει κερί στην εκκλησία. Άλλα στοιχεία αλλά όχι άσχετα με την εικόνα αυτή, το 53% αντιτίθεται στις εκτρώσεις και 51% άνω των 35 ετών πιστεύει ότι η ομοφυλοφιλία δεν πρέπει να γίνεται αποδεκτή από την κοινωνία (σημείωση: να απαγορευτεί; να πηγαίνουν φυλακή ή να ευνουχίζονται οι ομοφυλόφιλοι; δεν διευκρινίζεται). Επίσης το 69% θεωρεί πως η Ρωσία έχει υποχρέωση να προστατεύει τους χριστιανούς ορθόδοξους εκτός των συνόρων της, ενώ το 89% των ελλήνων θεωρεί πως η ελληνική κουλτούρα είναι ανώτερη από τις άλλες... (Στοιχεία του Pew Research Center, Washington, DC, USA, August 2020)

Έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας