Γυναίκα Ζωή Ελευθερία ΠΑΝΤΟΥ

Δεν ξέρω τι με έπιασε και μετά από πολύ -πολύ όμως καιρό- άνοιξα το χαζοκούτι. Δελτίο ειδήσεων. Κανάλι εθνικής εμβέλειας (από αυτά που ενημερώνουν κι εμάς τους ορεσίβιους που είμαστε πίσω απ’ τον κόσμο). «Ας δω λιγάκι» λέω. Τι το θελα!

Η είδηση αφορούσε τις διαδηλώσεις διαμαρτυρίας στο Ιράν. Τις παρακολουθώ με συγκλονιστικό ενδιαφέρον αυτές τις μέρες μέσα από άρθρα και βίντεο που βρίσκω στο διαδίκτυο. Μετά τα πλάνα από το Ιράν είχε εικόνες από τη διαμαρτυρία γυναικών της οργάνωσης FEMEN  στην Ισπανία έξω από την ιρανική πρεσβεία.

Ο λόγος που γράφω ετούτες τις γραμμές είναι για να εκφράσω την οργή μου για την κάλυψη με τεχνικό τρόπο (blur μου το είπε η κόρη μου κι είναι θολούρα) του γυμνού στήθους των διαμαρτυρομένων γυναικών.

Χαίρε βάθος υποκρισίας δυσθεώρητο! Που θα πείτε για το θεοκρατικό κράτος του Ιράν και θα στηλιτεύσετε το γεγονός ότι μια γυναίκα μπορεί να χάσει τη ζωή της γιατί εξέχει από τη μαντίλα της μια τούφα απ’ τα μαλλιά της και την ίδια στιγμή -παρά το γεγονός ότι υμνείτε την υπεροχή του δυτικού πολιτισμού που έχει αποθεώσει το γυμνό σώμα με κάθε μορφή τέχνης- καλύπτετε με τη θολούρα σας το στήθος των διαμαρτυρομένων γυναικών.

Ποιος σοκάρεται στη θέα μιας γυμνόστηθης γυναίκας; Ποιο το άσεμνο, το αποτρόπαιο, το σκληρό που πρέπει να κρυφτεί, να καμουφλαριστεί και να θολώσει  για να προβληθεί τηλεοπτικά;  (ενώ μας δείχνουν φόρα παρτίδα πνιγμένους, σκοτωμένους, ακρωτηριασμένους ανθρώπους, κακοποιημένα ζώα, δάση να καίγονται, λίμνες και ποτάμια να μολύνονται και να στερεύουν και μας πληγώνουν όχι μόνο τα μάτια, αλλά βάλουν κατευθείαν την ψυχούλα με την ασκήμια και τη βαρβαρότητά τους).

Πόσο καλύτεροι είμαστε; Πόσο πιο μπροστά από το θεοκρατικό Ιράν; Ακόμα δεν μπορούμε να αντικρίσουμε το στήθος μιας γυναίκας αν δεν είναι μάρμαρο ή καμβάς; Κι ύστερα πέφτουνε τα κοριτσάκια απ’ τις ταράτσες γιατί κάποιος γελοίος έχει φωτογραφίες με το σώμα τους γυμνό ή κάποιο «νούμερο» βίντεο με προσωπικές στιγμές. Λες και η δημοσιοποίησή τους θα κομίσει κάτι εξωφρενικά καινούργιο, (όχι βέβαια καινοτόμο, αλλά αρκετό για τη διαπόμπευση του φορέα του απεικονιζόμενου σώματος) στον πολιτισμό της Δύσης.

Δείξτε το στήθος των γυναικών που μόνες βγάζουν τα πουκάμισά τους. Στα ρεπορτάζ στις παραλίες δεν είστε άλλωστε τόσο σεμνότυφοι, ζουμάρετε μάλιστα αδιάκριτα ενώ οι λουόμενες απλώς απολαμβάνουν τον ήλιο και τη θάλασσα. Εκεί καραδοκείτε για το «ατύχημα» και στη διαμαρτυρία των ακτιβιστριών καλύπτετε και θολώνετε το ηθελημένο. Αλλά καλύπτοντας το γυμνό στήθος των διαδηλωτριών αλλοιώνετε το μήνυμά τους. Τους φοράτε με το ζόρι άλλου είδους μπούργκες και δεν ξέρω πώς αλλιώς τα λένε όλα αυτά που δαιμονοποιούν το σώμα και διαιωνίζουν τη νοοτροπία της κλειδαρότρυπας. Παίζετε τον ρόλο «της αστυνομίας των ηθών» που δήθεν καταγγέλλετε. Αυτοί δαιμονοποιούν μια τούφα μαλλιά κι εμείς οι τάχα προοδευτικοί το στήθος. (συνελήφθησαν και οι ακτιβίστριες των FEMEN ή κάνω λάθος;)

Δυο στήθη είναι. Έχουν όλες και όλοι και όλες και όλοι έχουμε δει και δεν πάθαμε και τίποτα κακό, το αντίθετο μάλλον. Στην τελική κανείς δεν έρχεται στον κόσμο αυτό ντυμένος δυτικά ή κουκουλωμένος ανατολικά. Γιατί άραγε;