Η λογοκρισία από το Facebook αναρτήσεων που συνδέονται με την απεργία πείνας του Δ. Κουφοντίνα είναι προκλητική γιατί δεν πρόκειται για κείμενα που υποστηρίζουν την τρομοκρατία αλλά το αίτημα του πολυισοβίτη.
Δημιουργείται, εύλογα, η εντύπωση ότι αυτό που ενοχλεί το Facebook ή, για την ακρίβεια, την εταιρεία που το εκπροσωπεί στη χώρα μας και του εισηγείται, είναι η δυναμική κριτική και εναντίωση στην ακαμψία της κυβέρνησης που ρισκάρει να προκαλέσει με τη στάση της τον πρώτο θάνατο από απεργία πείνας στην Ευρώπη τα τελευταία σαράντα χρόνια.
Οι παρεμβάσεις που έγιναν σε λογαριασμούς πολλών χρηστών είναι, σύμφωνα με τις καταγγελίες που έχουν γίνει, τρομακτικές. Στην πραγματικότητα, απαγορεύεται οποιαδήποτε άποψη υπέρ της ικανοποίησης του αιτήματος του απεργού πείνας, ακόμη και αν δεν υπάρχει ούτε υπόνοια υποστήριξης της εγκληματικής του δράσης.
Είναι αυτά που συμβαίνουν συχνά στην Κίνα, στη Ρωσία, στην Τουρκία, στην Ουγγαρία, και που δεν τα είχαμε συνηθίσει εδώ εφόσον δεν τίθεται θέμα περιεχομένου ποινικού ενδιαφέροντος.
Είναι επίσης αυτά που συνέβησαν στις ΗΠΑ, με τη «φίμωση» του Τραμπ στα social media, αλλά ούτε αυτό έκανε μεγάλη εντύπωση γιατί συνέβη λίγο πριν το κλείσιμο του κύκλου της απόλυτης παρακμής για την αμερικανική δημοκρατία.
Είναι ανυπόφορο να σκεφτεί κανείς τι θα σήμαινε αν το Facebook καθιέρωνε την πρακτική της εκτεταμένης λογοκρισίας και σε άλλες περιπτώσεις που θεωρεί ότι παραβιάζονται οι κανόνες του που δεν εναρμονίζονται απαραίτητα με την ελληνική νομοθεσία.
Θα μπορούσε, για παράδειγμα, να θίγεται η φιλειρηνική του κουλτούρα από επιθετικές αναρτήσεις για την Τουρκία σε περίπτωση σοβαρής ελληνοτουρκικής κρίσης ή από απόψεις εναντίον της λύσης του κυπριακού.
Ποιος αξιολογεί το περιεχόμενο των αναρτήσεων για να προτείνει την εξαφάνισή τους;
Ποια είναι τα κριτήρια;
Υπάρχει δυνατότητα παρέμβασης των ελληνικών θεσμών;
Υπάρχει τρόπος προστασίας των θυμάτων;
Αν ανοίξει αυτή η κερκόπορτα, του αυταρχισμού των διαδικτυακών κολοσσών, η συνέχεια θα είναι απρόβλεπτη. Πολύ περισσότερο όταν οι αποφάσεις καταστολής διαμορφώνονται σε συνθήκες απόλυτης αδιαφάνειας, εξηγήσεις δεν δίνονται παρά μόνο προσχηματικά, μηχανισμός λογοδοσίας δεν υπάρχει όπως και καμία δυνατότητα άμυνας των θυμάτων.
Είναι μία πολύ σοβαρή και επικίνδυνη αυθαιρεσία από ένα από τα πιο ισχυρά συστήματα στον πλανήτη. Προφανώς δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί σε εθνικό επίπεδο και προφανώς δεν είναι αποκλειστικά ή κυρίως ελληνικού ενδιαφέροντος.
Ομως, είναι ζήτημα σεβασμού στη δημοκρατία και στο κράτος δικαίου να υπάρξει συγκροτημένη και συντονισμένη αντίδραση. Η αδιαφορία ευνοεί τον αυταρχισμό, που τον θρέφει περισσότερο η σιωπηρή αποδοχή των πρακτικών του.
Η κυβέρνηση δεν έχει δικαίωμα να κάνει ότι δεν καταλαβαίνει. Οφείλει να πάρει θέση. Για να ξέρουμε αν είμαστε όλοι μαζί στην ίδια όχθη, απέναντι στη βία του Facebook. Η ερώτηση που κατέθεσαν στη Βουλή βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία είναι μια καλή αφορμή.
Πηγή: TVXS
