Από τον Πάτση στον Μίχο μια ΝΔ δρόμος

Από τον Φουρθιώτη στον Λιγνάδη, στον Γεωργιάδη και στον Μίχο. Από τον Πάτση στον Μαραβέγια. Όλα για το χρήμα, όλα για τη δύναμη. «Δεν έκανα κάτι παράνομο», η αγορά των «κόκκινων δανείων» είναι μια επιχειρηματική δραστηριότητα στο πλαίσιο της «ελεύθερης αγοράς», είπε ο Α. Πάτσης. Το να ξεσπιτώνεις φτωχούς ανθρώπους είναι θεμιτό στο όνομα της ελευθερίας της αγοράς! Εδώ πλέον αρχίζει η λατρεία του «Άγιου χρήματος» και η «νόμιμη παρανομία», όπως την αποκαλούσε ο Αλ Καπόνε.

Στην ιδεολογία των νεοφιλελεύθερων «λύκων» όλα είναι επιτρεπτά για την οικονομική επιτυχία, την συσσώρευση πλούτου και την απόκτηση δύναμης, ακόμα και ο συμβολικός φόνος του άλλου, το ξεσπίτωμά του.

Οι καπιταλιστές πηγαίνουν στο χρηματιστήριο για να σκοτώσουν, αλλά επειδή δεν έχουν το πραγματικό κουράγιο να σκοτώσουν στήνουν ένα σύμβολο του φόνου, το χρήμα, έλεγε ο Γκαλμπρέηθ. Αγοράζουν «κόκκινα δάνεια» και σκοτώνουν ξεσπιτώνοντας τα θύματά τους. Με άλλα λόγια σκοτώνουν συμβολικά, που είναι χειρότερος θάνατος γιατί είναι ζωντανός, σκοτώνουν για την κυριότητα, για την αναγνώριση, για την απόλαυση, για την δύναμη, για την εξουσία πάνω στη ζωή των άλλων, νομίζοντας ότι έτσι θα ξεφύγουν από το δικό τους θάνατο.

Όλα γι’ αυτούς έχουν ένα κοινό κέντρο αναφοράς, την αγορά, όπου όλα πωλούνται και ξεπουλιούνται, ακόμα και ο εαυτός. Για «…το καινούργιο πωλητήριο που θα με πουλάει στον ίδιο μου τον εαυτό…» μιλούσε ο Μαρκ Τουαίν. Εδώ ο επιχειρηματίας θα βρει το μισητό και συγχρόνως λατρεμένο ομοίωμά του. Εδώ θα γίνει ο καλύτερος απατεώνας του εαυτού του και των άλλων. Η απληστία του δεν έχει όρια. Η κοινωνία είναι γι’ αυτόν μια χομπσιανή ζούγκλα, όπου επιβιώνει αυτός που θα σκοτώσει πρώτος. Ο άνθρωπος είναι για τον άνθρωπο λύκος! Μόνο που αρχικά θα σκοτώσει για να επιβιώσει και στη συνέχεια αυτή η ζωική επιθυμία θα αντικατασταθεί από την ανθρωπογόνο επιθυμία, καθώς τώρα θα σκοτώνει όχι τόσο για να αντιμετωπίσει το απρόβλεπτο, αλλά για είναι ο καλύτερος κυνηγός, ο πλουσιότερος κτήτορας, ο πιο ισχυρός, ο μέγα-εξουσιαστής, το μέγα-Εγώ, ο «Κύριος Όλος ο Κόσμος» του Κάφκα.

Για τους δεξιούς το όφελος και το κέρδος είναι η αρχή και το τέλος, είναι το μοναδικό κριτήριο και νόημα της ζωής. Γι’ αυτούς «Η πρόοδος μοιάζει μ’ εκείνο το ειδωλολατρικό ξόανο που πίνει το νέκταρ από το κρανίο των δολοφονημένων». Γι’ αυτό η δεξιά ιδεολογία θα παράγει συνέχεια υποκρισία και βρωμιά, Πάτσηδες και Μίχους… Μέχρι τα θύματα να σηκώσουν κεφάλι....

*Η φωτογραφία είναι αρχείου