Σε μια έκθεση που δημοσιοποιήθηκε από την Daily Telegraph , η ΜΚΟ Oxfam κρούει τον κώδωνα του κινδύνου σχετικά με τις οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες της πανδημίας του κορονοϊού, η οποία θα μπορούσε να προκαλέσει ανθρωπιστική καταστροφή σε πολλές χώρες.
«Περισσότεροι άνθρωποι θα πεθάνουν από την πείνα που προκαλείται από την πανδημία παρά από τον ίδιο τον κορονοϊό, φέτος.» αναφέρεται στην έκθεση. Όπως αναφέρει η βρετανική εφημερίδα, "εκτιμάται ότι 122 εκατομμύρια άνθρωποι μεταξύ των φτωχότερων στον κόσμο θα μπορούσαν να βυθιστούν ακόμη πιο πολύ στην πείνα και τη φτώχεια, που θα ισοδυναμούσε με 12.000 περισσότερους θανάτους την ημέρα, σύμφωνα με την ΜΚΟ".
Αυτή η ανησυχητική πρόβλεψη, σημειώνει η Daily Telegragh, συνδέεται με τις «παρενέργειες της πανδημίας και των περιορισμών, που έχουν προκαλέσει η μαζική ανεργία, μείωση του εισοδήματος, οι ζημιές στην παραγωγή τροφίμων και η μείωση της ανθρωπιστικής βοήθειας.».
Επιπλέον, «η έκθεση αποκαλύπτει τα δέκα χειρότερα «θερμά σημεία» της πείνας στον κόσμο, που είναι το Αφγανιστάν, η Συρία, η Υεμένη και το Νότιο Σουδάν. Ορισμένες χώρες μεσαίου εισοδήματος όπως η Ινδία, η Νότια Αφρική και η Βραζιλία αντιμετωπίζουν επίσης ραγδαία αύξηση της πείνας για εκατομμύρια ανθρώπους».
Θα επηρεαστούν και οι πλούσιες χώρες
«Ούτε οι πλουσιότερες χώρες του κόσμου θα έχουν ανοσία στην πείνα». Η Oxfam εξηγεί ότι «στο Ηνωμένο Βασίλειο, κατά τις πρώτες εβδομάδες του κορονοϊού, 7,7 εκατομμύρια ενήλικες μείωσαν την ποσότητα του γεύματός τους ή έχασαν τα γεύματα, και 3,7 εκατομμύρια έλαβαν τις προμήθειές τους σε τρόφιμα από ενώσεις ή τράπεζες τροφίμων».
Η εφημερίδα υπενθυμίζει ότι «πέρυσι, 821 εκατομμύρια άνθρωποι υπέφεραν από επισιτιστική ανασφάλεια» παγκοσμίως, συμπεριλαμβανομένων «149 εκατομμυρίων ανθρώπων που αντιμετώπισαν ένα κρίσιμο επίπεδο πείνας». Και προσθέτει ότι «η Oxfam κάλεσε τις κυβερνήσεις να λάβουν επείγουσα δράση για τον τερματισμό αυτής της επισιτιστικής κρίσης, ανταποκρινόμενες πλήρως, οικονομικά, στην ανθρωπιστική έκκληση των Ηνωμένων Εθνών, για τη δημιουργία δικαιότερων και πιο ανθεκτικών συστημάτων διανομής τροφίμων, να προωθήσουν τη συμμετοχή των γυναικών στην επιδιόρθωση του συστήματος και να δράσουν επειγόντως για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης.».
«Επισιτιστική ανασφάλεια», «κρίσιμο επίπεδο πείνας», «επισιτιστική κρίση», όροι και φράσεις για να καλυφθεί αυτό που αποκαλείται απλά «εξαθλίωση» και «κτηνωδία», για να καλυφθεί η ντροπή μας για τη Zwala, την πεντάχρονη της Υεμένης που ζυγίζει μόλις, 3,5 κιλά, για όλα τα παιδιά του κόσμου που λιμοκτονούν, για όλους τους φτωχούς που δεν έχουν τροφή και νερό…