Το βιτριόλι στον εγκέφαλο -burn out

Το βλέμμα καρφωμένο στο κινητό. Ο έρωτας δεν έχει άλλον. Αυτοπαθής, αμοίραστος, μια αρρώστια. Ένα like. Μια ψεύτικη καρδιά. Το βάρος της αξίας της σε like.

“Δεν αξίζουν τίποτα, δεν έχουν ούτε 10 like”, έγραψε, σήμερα, στο τουίτερ ο Α.

Τα likes είναι τώρα το μέτρο της ανθρώπινης αξίας!

 Ανέβασε στο “ινστα” μια φωτογραφία... τη συντάραξε βαθιά η διαπίστωση πως η Ι. είχε περισσότερα likes απ’ αυτή.

Βελτίωσε την εικόνα της με φίλτρα. Τα like, όμως, δεν αυξήθηκαν.

Έπαθε "κακοήθη ναρκισσισμό", είπαν. Άλλοι μίλησαν για "burn out".

Πριν πετάξει το βιτριόλι, είχε ήδη "κάψει τον εγκέφαλό της" και η ίδια. ...*

 Αυτή η κοινωνία, αυτός ο κόσμος της χομπσιανής ζούγκλας, που πορεύεται από βία σε βία, από το μίσος στη μνησικακία και σε συμπεριφορές που θάλλουν στο χώρο της δομικής ανισότητας προσδοκιών και ευκαιριών, τρελαίνει, οδηγεί στη βία είτε εναντίον του εαυτού είτε εναντίον των άλλων. Η τρέλα άλλοτε ενδοβάλεται κι άλλοτε εξωτερικεύεται. Όλες οι αντιθέσεις λύνονται με τη βία. Η ίδια η κοινωνία δεν έχει πια θεσμούς και τρόπους εξομάλυνσης των εσωτερικών κραδασμών μεταξύ των μελών της. Η κυρίαρχη ηθική νομιμοποιεί τον ανταγωνισμό και τη βία μέχρις εσχάτων, δημιουργώντας ηθική ακαμψία. Η βία κυριαρχεί παντού. Και η αιματηρή αυτοδικία θα επικρατήσει ως η λογική των νοικοκυραίων, αυτών που μαζί με τους μπάτσους θα σκοτώσουν τον Ζακ. Αυτών που θα διαπομπεύσουν της οροθετικές γυναίκες. Αυτών που θα δώσουν στη δημοσιότητα τα ονόματα 5χρονων νηπίων, βορά στο μίσος των ξενοφοβικών. Αυτών που θα σπρώξουν στη θάλασσα την έγκυο πρόσφυγα. Αυτών που θα δολοφονήσουν την Ελένη, τον Λουκμάν, τον Παύλο …

  *Το διαδίκτυο προκαλεί την ίδια εξάρτηση όπως και τα ναρκωτικά. Ένας χρήστης απολαμβάνει ένα like όπως ένας τοξικομανής τη δόση του. Ενεργοποιείται η ίδια περιοχή του εγκεφάλου. Στο βιβλίο του The Hacking of the American Mind, ο νευροεπιστήμονας Robert Lustig δείχνει ότι τα likes και γενικά οι «επιβραβεύσεις» των κοινωνικών δικτύων ενεργοποιούν την έκκριση ντοπαμίνης, ενός νευροδιαβιβαστή συνδεδεμένου με την άμεση ευχαρίστηση και την ανταμοιβή. Όμως, αυτό που οδηγεί στην αύξηση της ντοπαμίνης προκαλεί άμεσα ή έμμεσα μία πτώση της σεροτονίνης, ενός νευροδιαβιβαστή που εμπλέκεται στο αίσθημα της πληρότητας και της ευτυχίας. Γι' αυτό κανείς δεν ικανοποιείται πλήρως ποτέ. Θέλουν όλο και πιο πολύ, όλο και περισσότερα likes, όλο και μεγαλύτερη ικανοποίηση.

Οι ψυχο-φυσικοί μηχανισμοί έχουν εργαλειοποιηθεί από τους γίγαντες του Web (το GAFAM: Google, Apple, Facebook, Amazon, Microsoft) για να προκαλούν την προσοχή και την εξάρτηση των χρηστών. Γι’ αυτό οι ΑΛΓΟΡΙΘΜΟΙ συγκεντρώνουν και προτάσσουν τις ιστοσελίδες και τα πρόσωπα με την μεγαλύτερη «ορατότητα», στους οποίους κάνουν σταθερές προσφορές. Στη συνέχεια, αυτοί καθώς μπορούν να γνωρίζουν τις συνήθειές μας χάρη στα cookies που εγκαθιστούν, μας προτείνουν χωρίς διακοπή σελίδες που ανταποκρίνονται στα ενδιαφέροντά μας. Το ίδιο συμβαίνει και με τις «ειδήσεις της επικαιρότητας». Έτσι, όλοι και όλα μοιάζει να χτίζονται απάνω μας, όλοι συμφωνούν μαζί μας, όλος ο πλανήτης μας δοξάζει. Μόνο που πρόκειται για μια "φούσκα", τη δική μας φούσκα...

**Η φωτογραφία που συγκλονίζει, είναι της Ι. Π. ...