Ο Παύλος...

 Η ίδια φωτογραφία κάθε χρόνο. Το ίδιο πανό με το σβησμένο όνομα. Γιατί εκείνο το πρωινό υπήρξε μια σύγχυση για το αν ο δολοφονημένος από τους φασίστες Π. Φύσσας, ήταν «Πέτρος» ή Παύλος.

Κάθε χρόνο εδώ.

Για να τιμηθεί ο αντιφασίστας.

Αυτός που «έβαλε» τη χρυσή αυγή στη φυλακή(«Παύλο τα κατάφερες…», η συγκλονιστική κραυγή της Μάνας θα σημαδεύει τον καιρό).

Αλλά και γιατί ο φασισμός δεν τελειώνει με μία δικαστική απόφαση.

Γιατί οι φασίστες συνεχίζουν να είναι παντού, να επιτίθενται σε 5χρονα προσφυγόπουλα στη γειτονιά που δολοφόνησαν τον Λουκμάν, να «επαναπροωθούν» ανθρώπινες ψυχές στην κόλασή τους, να τις κλείνουν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης στη Μαλακάσα, στην Κόρινθο, στην Αμυγδαλέζα, να ξεφτιλίζουν γυναίκες και άνδρες στα κρατητήρια-κολαστήρια της Πέτρου Ράλλη.

Γιατί ο φασισμός εξακολουθεί να "ποτίζει" με αίμα τα χωράφια της Μανωλάδας, του Μαραθώνα, της Κρήτης και όλης της Ελλάδας,

υπάρχει στις απολύσεις και στη νέα e-δουλεία τύπου e-food,

στην επισφαλή εργασία, στην ουμπεροποιημένη οικονομία και την στρατιωτικοποιημένη κοινωνία.

Εξακολουθεί να είναι εκεί που ακρωτηριάζονται τα όνειρα των νέων, εκεί που ο άστεγος ηλικιωμένος αγκαλιάζει στο πεζοδρόμιο-κρεβάτι την ανήμπορη σύντροφό του,

εξακολουθεί να είναι εκεί που αποκαλούν «αλήτες» τα παιδιά που διεκδικούν και αγωνίζονται,

εκεί που στήνεται η μαύρη προπαγάνδα των «πετσωμένων» μίντια.

Μα πιο επικίνδυνος είναι ο φασισμός που «βιδώνουν» στο κεφάλι μας, αυτός που ενδημεί στην καθημερινότητά μας, στο σπίτι, στη δουλειά, στο δρόμο, στον άδηλο και τον φανερό σεξισμό, στην ξενοφοβία, το ρατσισμό, στον νατιβισμό και τον εθνικισμό, στην άγρια ναρκισσιστική ατομικότητα και στην αντίληψη ότι ο άνθρωπος είναι για τον άνθρωπο λύκος.

Αυτός ο φασισμός είναι ο πιο επικίνδυνος…

Αυτός ο φασισμός δεν "τσακίζεται", γιατί είναι ριζωμένος στη «συνήθεια», στο habitus, στην δήθεν «κανονικότητα»…

Και χρειάζεται αλλαγή στην εκπαίδευση, αλλαγή στα «μυαλά» για να εξολοθρευθεί…