Τη λένε Σιβάρ Ασούρ. Είναι 5 μηνών. Ζυγίζει 2 κιλά. Θα έπρεπε να ζυγίζει τουλάχιστον 6. Βρίσκεται στο νοσοκομείο Νάσερ της Γάζας. Δυσκολεύεται να κλάψει. Η φωνή της είναι βραχνή, ξέπνοη. Η κατάστασή της είναι αποτέλεσμα του ισραηλινού αποκλεισμού, της επιχείρησης εξόντωσης με πείνα.
Η αναλογία και η αντιστροφή είναι τραγική. Η μικρή Σιβάρ μοιάζει με εβραιάκι του Άουσβιτς, αλλά δεν είναι. Είναι μια μικρή Παλαιστίνια που οι επίγονοι των βασανισμένων Εβραίων των στρατοπέδων συγκέντρωσης των Ναζί, της επιβάλλουν την «Τελική Λύση».
«Δεν υπήρχε φαγητό όταν τη γέννησα», λέει η Najwa, η 23χρονη μάνα της Σιβάρ.
Ένας τοπικός ανταποκριτής του BBC κατέγραψε τα σημάδια υποσιτισμού στο σώμα της Σιβάρ. Το κεφάλι φαίνεται πολύ μεγάλο για το σώμα της. Τα χέρια και τα πόδια μοιάζουν με καλάμια. Τα πλευρά πιέζουν το δέρμα της όταν προσπαθεί να κλάψει. Τα μεγάλα καστανά μάτια της ακολουθούν κάθε μικρή κίνηση της μητέρας της.
Τα μεγάλα μάτια της μας κοιτάνε. Μας εγκαλούν.
Κάντε κάτι, μας λένε.
Φωνάξτε.. Βγείτε στους δρόμους...
Πληροφορίες από https://www.bbc.com/news/articles/czrv5rl73zdo
