Σπίθες οργής...

[ ARTI news / Κόσμος / 30.05.20 ]

 Christina Mavropoulou (Fb)

Τρανότερη απόδειξη πως οι εκλογές αν άλλαζαν κάτι θα ήταν παράνομες, όπως έλεγε και η Έμμα Γκόλντμαν, δεν υπάρχει από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Μάλιστα είναι εθελοντικές, με ένα απαρχαιωμένο αλλά απολύτως βολικό εκλογικό σύστημα και αδιέξοδες. Μονίμως μπροστά στο δίλημμα μεταξύ Coca Cola και Pepsi Cola, όπως έλεγε κάποτε ο Γκας Χωλ. Και η επιλογή του λιγότερου κακού με βεβαιότητα οδηγεί στα χειρότερο.

Έτσι, η Μινεάπολη αλλά και η πολιτεία της Μινεσότα, εδώ και κάτι χρόνια είναι «άντρο» των Δημοκρατικών. Δήμαρχος, Κυβερνήτης, αρχηγός της αστυνομίας, Γενικός Εισαγγελέας... μέχρι και ο πωλητής που πουλάει gyro... ανήκουν στο Δημοκρατικό Κόμμα. Ε και;
Προφανώς δίνουν τα ρέστα τους ως θεματοφύλακες του «νόμου και της τάξης» για τις 18 από τις 500 εταιρίες και πολυεθνικές της λίστας Fortune (δλδ τις μεγαλύτερες) που εδράζουν στην πολιτεία. Για τον τεράστιο και πανίσχυρο τομέα της αγροβιομηχανίας και για μερικά από τα κορυφαία Πανεπιστήμια που είναι απόλυτα συνδεδεμένα με την αγορά. Και τώρα τα ρέστα τους δίνουν προκειμένου να ελέγξουν κατάσταση. Όταν δεν μπόρεσαν να τα κουκουλώσουν, υπάκουσαν τελικά στον πρόεδρο... έκτακτη ανάγκη, απαγόρευση κυκλοφορίας και η Εθνοφρουρά να σπεύδει. Όχι ο στρατός, η εθνοφρουρά. Άλλο σώμα, άλλες δικαιοδοσίες. Το Σύνταγμα δεν έχει κουρελιαστεί εντελώς, ακόμη τουλάχιστον, και ο στρατός δεν έχει δικαίωμα επέμβασης στα εσωτερικά, αν και επί προεδρίας Ομπάμα άνοιξε κι αυτό το παραθυράκι με τον «εσωτερικό εχθρό». https://www.google.com/…/www.rizosp…/storyAmp.do%3fid=594895

Το πιθανότερο αυτός ο εξεγερσιακός κύκλος θα κλείσει κάποια στιγμή, και μέχρι νεωτέρας. Όχι για τα μπλα μπλα των αναλυτών (χρονιά εκλογών, λόμπι, ενώσεις πολιτών, το σύστημα κλπ) αλλά γιατί οι ΗΠΑ, μετρούν εκατόμβες και είναι ακόμη σε καραντίνα. Τα πάντα έχουν αλλάξει, για να τα αναλύουμε και να κάνουμε προβλέψεις με δεδομένα περασμένου αιώνα και μάλιστα από πάνω, χωρίς να λαμβάνουμε υπόψιν μας την τελευταία 20ετία, όχι στην Ελλάδα ή στην Ευρώπη αλλά επί του εδάφους των ΗΠΑ.
Δεδομένα όπως, σχεδόν το μισό του πληθυσμού δεν λαμβάνει μέρος στις εκλογές, κανενός είδους εκλογές. Πως κυκλοφορούν επισήμως (με άδειες) 393 εκατομμύρια όπλα και κατά υπολογισμούς άλλα τόσα παράνομα. Με απλά λόγια, αναλογούν περίπου δύο όπλα για κάθε κάτοικο. https://www.pewresearch.org/…/facts-about-guns-in-united-s…/
Πως έχουν μακροχρόνια παράδοση στα grassroots movements και στο community organizing. Άγνωστες έννοιες για την υπόλοιπη λευκή φυλή του πλανήτη.
Πως όπως λένε σύντροφοι από την άλλη μεριά του Ατλαντικού, «θα καταλάβουν πως ο Μπέρνι Σαντερς ίσως ήταν η μοναδική ευκαιρία του Δημοκρατικού Κόμματος και του συστήματος».

Αυτό που εγώ παρατηρώ με έκπληξη, είναι πως το «χωριό» μου, η λατρεμένη μου Νέα Υόρκη, δείχνει να προσπαθεί να ξαναβρεί τη μνήμη της. (Οι φωτό είναι από εκεί). Αυτή τη μνήμη που δεν είχε το 1992 όταν όλη η χώρα είχε τιναχτεί στον αέρα και στη ΝΥ το συζητάγαμε στον καφέ. Αυτή τη μνήμη που επιχείρησαν να σβήσουν με απανωτές λοβοτομές: με τα κυνηγητά, με το New Deal, με το Red scare και φυσικά με τη λαίλαπα της Wall Street και το επιβεβλημένο gentrification εδώ και 3 δεκαετίες. Μια μνήμη, που περιέχει εργατικούς αγώνες, τις δεκαετίες της μεγάλης ύφεσης όπου ήταν η πρωτεύουσα του «αμερικανικού κομμουνισμού», τους αντάρτες του Μπρόντγουεϊ, την αναγέννηση του Χάρλεμ, το μεγάλο κύμα του New Left των 60-70s (Μαύροι Πάνθηρες, αντιπολεμικό κίνημα κλπ, τζαζ σκηνή, φολκ σκηνή, μπίτνικς, πανκ σκηνή, κ.ά.).
Ανάλογες τάσεις διαφαίνονται και στο Ντιτρόιτ, την άλλοτε καρδιά της αμερικανικής αυτοκινητοβιομηχανίας, που ξεκληρίστηκε, πτώχευσε και έγινε συντρίμμια. Αλλά και στην Καλιφόρνια (Όκλαντ, Λος Άντζελες και Σαν Χοσέ). Στο Κολόμπους του Οχάιο. Παντού. Στις αλλοτινές κραταιές εργατουπόλεις που έγιναν τερατουπόλεις των Essential workers.
Σπίθες έχουμε. Σπίθες οργής που πυροδοτούνται από τη δυσωδία του σημερινού βίου και την κυταρρική μνήμη (αν και την τελευταία 20ετία έχουν ανοίξει αρχεία και μελετώνται και επιτέλους αρχίζουν να μαθαίνουν την ιστορία τους που δεν ποτέ δεν είχε καμία σχέση με το αμερικανικό όνειρο των τάπερ, των Κάντιλακ και των Καουμπόικων).
Εγώ προβλέψεις δεν κάνω πάντως. ούτε στοιχήματα βάζω...

#BlackLivesMatter #GeorgeFloyd #NoJusticeNoPeace