«Σε μια περίοδο που οι απλοί άνθρωποι έχουν χτυπηθεί από έναν συνδυασμό οικονομικής αποτελμάτωσης και ταχείας κοινωνικής αλλαγής, η Αριστερά σε πολλά τμήματα της Ευρώπης έχει αποτύχει να ασκήσει επαρκή κριτική στο σύστημα της αγοράς.», υποστηρίζει σε συνέντευξή του ο καθηγητής στο London School of Economics Πίτερ Ράμσεϊ.
Και συνεχίζει:
«Κυριαρχούμενη από τη μεσαία τάξη υψηλής μόρφωσης, η Αριστερά έχει περιοριστεί σε μια χλιαρή Σοσιαλδημοκρατία. Χειρότερα, αυτό συνδυάζεται με μια μαχητική πολιτική για τις ταυτότητες, η οποία αποξενώνει τους περισσότερους ανθρώπους που δεν φιλοδοξούν να συμπράξουν με τη μεσαία τάξη των μητροπόλεων… Οι πιο πολλοί αριστεροί βλέπουν τους ανθρώπους της εργατικής τάξης στην καλύτερη περίπτωση σαν αβοήθητα θύματα του καπιταλισμού και στη χειρότερη σαν ρατσιστές ομοφοβικούς.
Οι αριστεροί νιώθουν πιο άνετα στις ομάδες πίεσης, οι οποίες στροβιλίζονται γύρω από το κράτος, καθώς και στα δίκτυα των ελίτ της υπερεθνικής κυβέρνησης.»
Όσο για την άνοδο της ακροδεξιάς, ο Ράμσεϊ λέει:
«…η Αριστερά έχει υποχωρήσει μέσα στο κράτος, έχει αποκηρύξει κάθε προσπάθεια να ηγηθεί του έθνους. Όπως και οι καπιταλιστικές ελίτ, αλλά όχι οι απλοί πολίτες, η Αριστερά νιώθει αμηχανία με το έθνος. Αυτός ο πολιτικός χώρος έχει καλυφθεί από τη λαϊκιστική Δεξιά.
Εγκαταλελειμμένοι από την Αριστερά, οι περισσότεροι πολίτες έχουν στη διάθεσή τους μόνο την εξήγηση της Δεξιάς σχετικά με το γιατί η κοινωνία φαίνεται να βρίσκεται εκτός του δικού τους ελέγχου.»
Τι πρέπει να κάνει η Αριστερά;
«Η Αριστερά πρέπει να υψώσει το ανάστημά της για τη λαϊκή κυριαρχία και τη δημοκρατία. Οι συντηρητικοί και οι εθνικιστές μπόρεσαν να διεκδικούν αυτές τις ιδέες επειδή το μεγαλύτερο μέρος της Αριστεράς έχει υποστηρίξει το αυταρχικό υπερεθνικό σχέδιο της Ε.Ε.
Ομως η λαϊκή κυριαρχία και η δημοκρατία ανήκουν στην Αριστερά και πρέπει να τα πάρουμε πίσω. Το σύνθημα της Δεξιάς στο δημοψήφισμα για το Brexit ήταν «να ανακτήσουμε τον έλεγχο». Ηταν ένα λαϊκό σύνθημα, όμως μόνον η Αριστερά μπορεί να προσφέρει στον κόσμο έλεγχο της ζωής του.
Κυριαρχία, δημοκρατία, αυτοδιάθεση: αυτά δεν είναι ξενοφοβικές ή αποικιοκρατικές ιδέες. Είναι ακριβώς το αντίθετο. Η λαϊκή κυριαρχία είναι το θεμέλιο της δημοκρατίας. Και η δημοκρατία -πολιτική, οικονομική και κοινωνική- πρέπει να βρίσκεται στην καρδιά του σχεδίου της Αριστεράς.»
Το «δομικό δημοκρατικό έλλειμμα» της ΕΕ
«Αυτό που απέμεινε ήταν μια άκαμπτη νεοφιλελεύθερη τεχνοκρατία, η οποία εξελίχθηκε στη σημερινή Ε.Ε. που δεν λογοδοτεί σε κανέναν. Αυτό εννοώ με τον όρο «δομικό δημοκρατικό έλλειμμα».
Οι θεσμοί σχεδιάστηκαν ώστε να είναι εκτός λογοδοσίας στους λαούς των κρατών-μελών και αυτό επιβίωσε λόγω της παρακμής κάθε πραγματικού πολιτικού ανταγωνισμού επί της οικονομίας. Δεν νομίζω ότι η Ε.Ε. μπορεί να εκδημοκρατιστεί, επειδή δεν υπάρχει κάποιος «ευρωπαϊκός λαός» που να την αναγκάσει να λογοδοτεί.
Δεν υπάρχουν πανευρωπαϊκά πολιτικά κόμματα και θεσμοί μέσω των οποίων αυτά τα κόμματα θα μπορούσαν να επιβάλουν τη λογοδοσία στους διακυβερνητικούς θεσμούς.
Μόνο μια Αριστερά που θα επιστρέψει στον λαό -δηλαδή στον λαό της Βρετανίας, της Ελλάδας, της Γερμανίας κ.λπ.-, μια Αριστερά που θα στηρίζεται στον λαό, μόνο αυτό το είδος Αριστεράς μπορεί να οικοδομήσει πραγματική αλληλεγγύη ανάμεσα στους λαούς της Ευρώπης. Μια Αριστερά του Brexit, μια Αριστερά του Grexit, μια Αριστερά του Deutschexit είναι η μόνη Αριστερά που μπορεί να το πετύχει αυτό.»
Πηγή: ΕφΣυν (Τ. Τσακίρογλου)
