Ουκρανία: Τα μίντια προετοιμάζουν τον πόλεμο

 «Έτοιμη στρατιωτικά κατά 70% η Ρωσία για εισβολή στην Ουκρανία αναφέρουν αμερικανικές πηγές» γράφουν η «Καθημερινή», το Capital.gr, αλλά και η efsyn! Αλλού (Έθνος) διαβάζουμε ότι οι πηγές αυτές είναι οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες! Άλλα μίντια, όπως το πρακτορείο Bloomberg, έγραψαν ότι ξεκίνησε η ρωσική εισβολή, αλλά στη συνέχεια έγραψαν ότι πρόκειται για «λάθος»!

Ο πόλεμος προετοιμάζεται από την μιντιακή προπαγάνδα με βάση τέσσερις κανόνες:

Α) Απόκρυψη των συμφερόντων(Κανείς δεν γνωρίζει γιατί οι ΗΠΑ και η Ρωσία «συγκρούονται» στην Ουκρανία): Σύμφωνα με τον κανόνα αυτό ο πόλεμος δεν είναι (τάχα) ποτέ μία σύγκρουση αντιτιθέμενων οικονομικών και κοινωνικών συμφερόντων αλλά γίνεται δήθεν για τα ανθρώπινα δικαιώματα, για την ειρήνη ή κάποια άλλη ευγενή ιδέα! Ο πόλεμος των δυτικών εναντίον της Γιουγκοσλαβίας παρουσιάστηκε ως ανθρωπιστικός, ενώ στην πραγματικότητα έγινε για τον έλεγχο των στρατηγικών οδών των Βαλκανίων και των αγωγών. Στο Αφγανιστάν έγινε κατά της τρομοκρατίας(η Ταλιμπάν είναι ξανά στην εξουσία). Στη Συρία για το αντιδημοκρατικό καθεστώς Άσαντ και τη χρήση των ανύπακρτων χημικών όπλων. Στην Ουκρανία για την υπεράσπιση της… Ουκρανίας από τους Ρώσους!

Β) Ο δεύτερος κανόνας είναι η δαιμονοποίηση: Εδώ χρησιμοποιούνται τα θεαματικά «μιντιακά ψεύδη». Ο Μιλόσεβιτς, ο Σαντάμ Χουσεΐν, ο Καντάφι, ο Άσαντ και τώρα ο Πούτιν παρουσιάζονται ως στυγνοί δικτάτορες. Πριν είχαμε τα πυρηνικά όπλα ή τα όπλα μαζικής καταστροφής του Σαντάμ Χουσεΐν, που απεδείχθη μέγα ψέμα, στη συνέχεια είχαμε τα χημικά του Άσαντ, ομοίως ψεύδος, το ίδιο και η ιστορία με τα μωρά του Κουβέιτ, ή τα δάκρυα της νεαρής ιρακινής ενώπιον του αμερικανικού Κογκρέσου, που πολλά χρόνια αργότερα αποκαλύφθηκε πως ήταν η κόρη του πρέσβη του Κουβέιτ στις ΗΠΑ! Η δουλειά όμως είχε γίνει. Το κατασκευασμένο παραμύθι, αυτό που νομιμοποιούσε τον πόλεμο και δικαιολογούσε τους εκατοντάδες χιλιάδες θανάτους αθώων στη παγκόσμια κοινή γνώμη, είχε κάνει τη δουλειά του.

Γ) Όχι Ιστορία: Ο κανόνας αυτός της μιντιακής «προπαγάνδας του πολέμου» αποσκοπεί στην απόκρυψη της ιστορίας της περιοχής. Αυτό καθιστά ακατανόητες τις τοπικές συγκρούσεις, οι οποίες γίνονται κατανοητές ανάλογα με το νόημα που τους προσδίδουν οι μεγάλες δυνάμεις. Δεν είναι τυχαίο ότι το Κόσοβο παρουσιάζονταν σαν περιοχή στην οποία είχαν εισβάλει οι Σέρβοι! Το γεγονός, επίσης, ότι στη Λιβύη υπάρχουν πετρέλαιο και φυσικό αέριο για τον έλεγχο των οποίων έγιναν όλα, δεν μίλησε ποτέ κανείς.

Δ) Η οργάνωση της αμνησίας: Σύμφωνα μ’ αυτόν τον κανόνα πρέπει να αποφεύγεται κάθε σοβαρή υπενθύμιση προηγούμενων χειραγωγήσεων της κοινής γνώμης από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, που θα καθιστούσε δύσπιστη την κοινή γνώμη.

Συμπέρασμα: Μην πιστεύετε άκριτα τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. 
Και το ερώτημα που τίθεται είναι: υπάρχει τρόπος αντιμετώπισης των πολεμικών σχεδίων των ισχυρών σε βάρος των λαών; Σύμφωνα με τον Κλαούζεβιτς υπάρχει πάντα «ένα πρακτικά επαρκές ισοζύγιο» αντίρροπων δυνάμεων έτσι ώστε να διατηρείται η ειρήνη, αλλά «και αρκετή ένταση, έτσι ώστε ένας πόλεμος να μην αποκλείεται». Συνεπώς, ο πόλεμος ή η ειρήνη είναι το αποτέλεσμα του συσχετισμού αυτών των αντίρροπων δυνάμεων αλλά και της δημιουργίας «έντασης» μέσω της χειραγώγησης των μίντια και των διαμορφωτών της κοινής γνώμης. Γι’ αυτό το λόγο, το κίνημα κατά του πολέμου και η κουλτούρα της ειρήνης, δηλαδή η εκπαίδευση στο σεβασμό και την κατανόηση του Άλλου, έχουν θεμελιώδη σημασία. Γιατί κανένας πόλεμος δεν μπορεί να γίνει χωρίς τη δική μας συνέργεια είτε ως θύτες -χειριστές «κανονιών»- είτε ως θύματα -ως «κρέας» για τα κανόνια...