Οσφυαλγία: Διάγνωση και θεραπεία

Η οσφυαλγία αποτελεί τη δεύτερη συχνότερη αιτία που οδηγεί τον ασθενή σε έναν επαγγελματία υγείας και την πιο συνήθη αιτία μείωσης της κινητικότητας και απώλειας της ποιότητας ζωής.

Οι φυσίατροι ως ειδικοί στον τομέα της αποκατάστασης κάνουν τη διάγνωση, θεραπεύουν, εκπαιδεύουν και αντιμετωπίζουν με μη χειρουργικές μεθόδους το πρόβλημα.

Βασικός στόχος του φυσίατρου είναι η αλλαγή του τρόπου ζωής και οι απαραίτητες προσαρμογές σε καθημερινές δραστηριότητες με ιδιαίτερη έμφαση στην σωστή άσκηση προκειμένου να μειωθεί η ένταση και η συχνότητα επώδυνων μελλοντικών καταστάσεων.

Καθημερινές απλές ή και σύνθετες δραστηριότητες όπως η στάση στον ύπνο, η στάση μας κατά τη χρήση του υπολογιστή, η χρήση ακατάλληλων υποδημάτων, η θέση οδήγησης δημιουργούν εμβιομηχανικές διαταραχές και επηρεάζουν την ποιότητα ζωής μας δημιουργώντας άλγος στην περιοχή της σπονδυλικής στήλης.

Συνήθως ο πόνος εμφανίζεται χαμηλά στην οσφυϊκή μοίρα και στην πλειονότητα των ασθενών λύνεται σε διάστημα 2-4 εβδομάδων. Πολλαπλές ανατομικές δομές και στοιχεία της οσφυϊκής περιοχής παίζουν τον ρόλο τους στην συμπτωματολογία και στην διαφορετική κλινική εικόνα του κάθε ασθενή.

Ως πιο πιθανός μηχανισμός κάκωσης θεωρείται η πρόσθια κάμψη της οσφύος με στροφή και άρση βάρους με τα χέρια σε έκταση. Επαναλαμβανόμενη συμπίεση των μεσοσπονδύλιων δίσκων ενέχει τον κίνδυνο ρήξης του δίσκου και δημιουργίας βλάβης.

Συνήθως έχει προηγηθεί κάποιο γεγονός στο οποίο οφείλεται ο πόνος όπως:

ανύψωση κάποιου αντικειμένου ή ακόμα και παιδιού

παρατεταμένη καθιστική θέση

τροχαίο ατύχημα

πτώσεις από ύψος κλπ

Διαχείριση της οσφυαλγίας

έλεγχος του πόνου και της φλεγμονώδους διεργασίας

αποκατάσταση του εύρους κίνησης, λύση του μυικού σπασμού

η βελτίωση της μυϊκής δύναμης και της αντοχής με στόχο τον έλεγχο και την μείωση των επαναλαμβανόμενων τραυματισμών των δίσκων μέσω της ενδυνάμωσης του πυρήνα

μέσω της εξατομικευμένης άσκησης στόχος είναι και η βελτίωση της στάσης του σώματος

η διόρθωση των εμβιομηχανικών διαταραχών που συνυπάρχουν μετά την οξεία φάση

η εκπαίδευση του ασθενούς κατά τη διάρκεια της θεραπευτικής άσκησης η βελτίωση της γενικής καρδιαγγειακής κατάστασης και την ενθάρρυνση για άσκηση στην καθημερινή ζωή (περπάτημα, κολύμπι, χρήση στατικού ποδηλάτου κ.α.) που έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση της παραγωγής ενδορφινών και την βελτίωση της ποιότητας ζωής

η βελτίωση της μυϊκής δύναμης και της αντοχής με στόχο τον έλεγχο και την μείωση των επαναλαμβανόμενων τραυματισμών των δίσκων μέσω της ενδυνάμωσης

 Η θεραπεία για την οσφυαλγία διαφέρει από ασθενή σε ασθενή αναλόγως τα αίτια που την έχουν προκαλέσει, τα κλινικά δεδομένα και τον ίδιο τον ασθενή.

Οι θεραπείες που εφαρμόζονται είναι οι εξής:

Η ανάπαυση- κατάκλιση ή η κίνηση

Η τοπική εφαρμογή θερμών ή ψυχρών επιθεμάτων, ανακουφίζει τη μέση από τον πόνο

Η φαρμακευτική αγωγή, η οποία περιλαμβάνει διάφορα αναλγητικά, μυοχαλαρωτικά φάρμακα και μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη.

Η φυσικοθεραπεία

Ο βελονισμός

Η καθημερινή σωματική άσκηση για την ενδυνάμωση της περιοχής της μέσης(ραχιαίων και κοιλιακών μυών).

*Η Κυριακή Σαπαλίδου είναι φυσίατρος