Οι χρυσοτόκες ζωές των άλλων

Οι αριθμοί λένε την πραγματικότητα είχε διακηρύξει ο Κυριάκος Μητσοτάκης σ’ εκείνη την αλήστου μνήμης παρθενική του ομιλία στη Βουλή ως αρχηγός της ΝΔ. Οι αριθμοί λοιπόν. Έτσι. Ως μεταφυσική έννοια, ως δογματική αλήθεια, λες και η πραγματικότητα όπως τη ζει ο καθένας είναι μια καθολική οριζόντια κατάσταση. Λες – για παράδειγμα- και η αξιολόγηση και η σκληρή διαπραγμάτευση με τους αριθμούς… συγνώμη με τους θεσμούς ήθελα να πω, είναι απλώς η αντικειμενική πραγματικότητα (αν υπάρχει κάτι τέτοιο) ενός και μόνον αριθμού. Ποια πραγματικότητα όμως κρύβει ο αριθμός 5,7 δις; Την πραγματικότητα χιλιάδων νοικοκυριών, δηλαδή την συντριπτική πλειοψηφία όλων ημών, που καθημερινά υποβάλλονται στο παιχνίδι της αναμονής και των καθυστερήσεων. Ένας αριθμός που διαμορφώνει μια ζοφερή πραγματικότητα, ολοένα και πιο άγρια αφού έρχεται να προστεθεί στο ζυγό των αριθμών υπό τον οποίο ζούμε έξι χρόνια τώρα. Κι όλο ακούς και για άλλα λεφτά πάνω από 3,4 δις που θέλουν οι θεσμοί κι όλο ακούς για πρόσθετα μέτρα, λες και είναι στραγάλια και όχι η απελπισία που με τις καθυστερήσεις στάζει βασανιστικά πάνω στα κεφάλια μας.

Αυτό, λοιπόν, το παιχνίδι των λυγμών, αυτό το άγριο παιχνίδι της απελπισίας είναι η μία και μοναδική εξ ύψους χορηγούμενη πραγματικότητα την οποία οφείλουμε να  αποδεχτούμε, αφού δεν υπάρχει τίποτε άλλο; Ε, όχι. Αυτή είναι η βαριά σκιά της ισχύος που έχει τη δύναμη να επιβάλλει τη βαρβαρότητα των αριθμών της. Το γνωρίζει πολύ καλά και ο κύριος Μητσοτάκης και ολόκληρο το βορβορώδες σύστημα διαπλοκής που με τη ψυχρή λογική των κερδώων αριθμών (τους), δεν εξαθλίωσε απλώς την οικονομία, αλλά μια χώρα ολόκληρη.

Γι’ αυτό και τρέμουν και σπεύδουν να παρασιωπήσουν κάθε μικρή ή μεγάλη επιτυχία της ελληνικής κυβέρνησης, κάθε μικρό ή μεγάλο ευνοϊκό μέτρο που λαμβάνεται για τους πολλούς. Επειδή γνωρίζουν ότι οι πολλοί δεν είναι απλώς ένας αριθμός, δεν είναι ένας πολτός από μονάδες και υπομονάδες, αλλά άνθρωποι. Άνθρωποι που ανά πάσα στιγμή διαμορφώνουν ένα άπειρο πραγματικότητας. Και αυτό το άπειρο πραγματικότητας το φοβούνται επειδή γνωρίζουν ότι είναι ένα άπειρο από ενδεχόμενα όπου όλα μπορούν να συμβούν.

Γι’ αυτό και προσπαθούν να το φυλακίσουν μέσα στη πιο βαριά απομόνωση μιας φυλακής από αριθμούς που οι ίδιοι έφτιαξαν και την ονόμασαν πραγματικότητα. Γι’ αυτό και επιχαίρουν σε κάθε ατυχή στιγμή της διαπραγμάτευσης, σε κάθε νέα ατραξιόν σε αυτό το ατελείωτο τσίρκο της αγριότητας. Γι’ αυτό και σπεκουλάρουν παίζοντας με τους αριθμούς και τις λέξεις αδιαφορώντας για το αν παίζουν με τις ανθρώπινες ζωές. Ή μάλλον όχι: ακριβώς για να παίξουν με τις ανθρώπινες ζωές. Από κει αναβλύζει το κέρδος τους. Πάνω στις ζωές των άλλων είχε στηθεί τόσα χρόνια ο τρελός χορός των αριθμών τους. Από τις ζωές των άλλων ήρθαν τα τρελά δάνεια των συστημικών ΜΜΕ, χωρίς καμιά εγγύηση. Από τις ζωές των άλλων ήρθαν τα κλεμμένα λεφτά που κρύφτηκαν σε σκοτεινούς λογαριασμούς. Από τις ζωές των άλλων ήρθαν τα δανεικά και αγύριστα του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Από τις ζωές των άλλων ήρθαν οι φαραωνικές προεκλογικές εκστρατείες για να διαφημίσουν μια πραγματικότητα όχι απλώς παραπειστική, αλλά ανύπαρκτη.

Τελικά τις χρυσοτόκες ζωές των άλλων είναι που βλέπουν να χάνουν μέσα από τα χέρια τους. Γι’ αυτό κορυβαντιούν κροταλίζοντας τους αριθμούς τους. Μόνο που η πραγματικότητα είναι αλλού.