«Ο κόσμος μας στέλνει σκουπίδια, εμείς στέλνουμε πίσω μουσική»

[ ARTI news / Κόσμος / 26.11.21 ]

 «Κάτω από τα απόβλητα… η μουσική »

Χούα Λιν Σίε. Steinkis, Παρίσι, 2021, 130 σελίδες, 19 ευρώ.

 Ένα κόμικ αφηγείται την ιστορία της Ορχήστρας των Ανακυκλωμένων Οργάνων του Cateura, ενός μικρού χωριού στην Παραγουάη που περιβάλλεται από μια τεράστια χωματερή. Οι gancheros όπως έχει καθιερωθεί να ονομάζονται, είναι οικογένειες που ζουν στην πόλη Cautera της Παραγουάης ξεδιαλέγοντας υλικά μέσα από τα σκουπίδια των πόλεων, προκειμένου να τα πουλήσουν για ανακύκλωση. Μία καθημερινότητα που σίγουρα δεν ενδείκνυται για κανέναν, πόσο μάλλον για παιδιά. Εικόνες και οσμές σκουπιδιών συνθέτουν τα πρώτα και μοναδικά τους βιώματα, ενώ δεν είναι λίγες εκείνες οι περιπτώσεις που καταφεύγουν σε συμμορίες και στη χρήση ουσιών προκειμένου να ξεχάσουν για λίγο αυτήν την πραγματικότητα.

 Η ορχήστρα ήταν ιδέα του Ντιέγκο, που εργάζεται ως οδηγός στα απορριμματοφόρα. Ανησυχώντας για την τύχη των ντόπιων εφήβων που βυθίζονταν στα ναρκωτικά και στην παραβατικότητα εξαιτίας της πλήξης και της δυστυχίας, αποφάσισε, όντας ο ίδιος παθιασμένος με την κιθάρα, να κάνει δωρεάν μαθήματα μουσικής. Η ιδέα του γνώρισε μεγάλη επιτυχία στο χωριό, αλλά ήρθε σε αντίθεση με μια υλικοτεχνική πραγματικότητα: τα όργανα έλειπαν. Ο φίλος του, ο Νικόλας, ξυλουργός, πρότεινε τότε μια πρωτότυπη λύση. Ψάχνοντας στη χωματερή, βρίσκει κονσέρβες, μεταλλικά βαρέλια και υδρορροές, στα οποία δίνει νέα ζωή, ως τύμπανο, φλάουτο ή τσέλο. Η είδηση ​​για τη δημιουργία της Ορχήστρας Ανακυκλωμένων Οργάνων φτάνει στα αυτιά του δημάρχου της Ασουνσιόν, ο οποίος προσκαλεί τους νέους μουσικούς να εμφανιστούν στην πρωτεύουσα. Αυτή η εκδήλωση σηματοδοτεί την αυγή μιας μεγάλης περιπέτειας για τους μουσικούς της Cateura. Η The Recycled Orchestra είναι γεγονός.

«Ο κόσμος μας στέλνει σκουπίδια, εμείς στέλνουμε πίσω μουσική», λένε.

Αυτό είναι το σύνθημα το οποίο στέλνει ο FabrioChaves, ο μουσικός διευθυντής, προς όλους όσους γνωρίζουν την ύπαρξη της ορχήστρας. Ένα μότο που λειτουργεί σαν εφαλτήριο και για τους ίδιους, δίνοντας νόημα σε μία καθημερινότητα που δεν στάθηκε δίκαια απέναντι τους. Όνειρα στοιβαγμένα κάτω από σκουπίδια που βρήκαν διέξοδο…