Μπερνάρ-Ανρί Λεβί: Οι ελίτ, ο Τσίπρας και η CIA

[ ARTI news / Ελλάδα / 01.04.19 ]

 Ο "νεο-φιλόσοφος" Μπερνάρ-Ανρί Λεβί είναι ένας φιλόσοφος-σταρ των μίντια. Είναι υπέρ των ελίτ! «Οφείλουμε -λέει- να σταματήσουμε αυτή την επίμονη και επαχθή κριτική των ελίτ. Είμαι υπέρ των ελίτ»

Ήταν υπέρ των «ανθρωπιστικών βομβαρδισμών» στην Γιουγκοσλαβία και το Ιράκ.

Τώρα είναι υπέρ του Τσίπρα. «Υπάρχουν –λέει- και άλλες μείζονες φυσιογνωμίες. Έχετε μια από αυτές, εδώ, στην Ελλάδα. Έχετε τον Τσίπρα. Είμαι πολύ εντυπωσιασμένος από την πρόσφατη μεταμόρφωσή του ... σε μια μελλοντική κυβέρνηση της Ευρώπης, στη φανταστική αυτή κυβέρνηση, οραματίζομαι μια πολύ ξεχωριστή θέση γι’ αυτόν.»

Απόψε θα δώσει μία "παράσταση" στην Αθήνα για την... Ευρώπη. Ήδη συναντήθηκε με τον πρόεδρο της Δημοκρατίας. Αλλά ποιος είναι;

Η έκθεση της CIA

Με τον τίτλο «Γαλλία: η αποστασία των διανοουμένων της Αριστεράς», η CIA είχε συντάξει το 1985 μία έκθεση (δημοσιεύτηκε στη Νουβέλ Ομπσερβατέρ) στην οποία ανέλυε την αντι-μαρξιστική πορεία των γάλλων διανοουμένων στη διάρκεια των δεκαετιών '70 και '80 και τις επιπτώσεις που είχε στην πολιτιστική και πολιτική ζωή της χώρας.

Η κύρια θέση της έκθεσης του 1985 είναι ότι η γαλλική μάχη κερδήθηκε. Ένα «νέο παριζιάνικο πνευματικό κλίμα» το οποίο χαρακτηρίζεται από τον αντι-ολοκληρωτισμό και ενσαρκώνεται από τον φιλόσοφο Μπερνάρ Ανρί-Λεβί, εφεξής θα λειτουργεί χωρίς να το γνωρίζει, για τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Η CIA χαιρετίζει το γεγονός ότι η διανοουμενίστικη αριστερά που κυβερνούσε το Παρίσι είναι πλέον νεκρή «εγκαταλελειμμένη στους γηράσκοντες μανδαρίνους» ενώ χαρακτηρίζει τους Σαρτρ, Μπαρτ, Λακάν και Αλτουσέρ ως «την τελευταία ομάδα των μελετητών του κομμουνισμού». Σύμφωνα με την έκθεση, πρόκειται για ένα κακώς κρατημένο μυστικό του κόλπους του Γαλλικού Κομμουνιστικού Κόμματος ότι «όλοι οι σημαντικοί κομμουνιστές έχουν πεθάνει ή εγκαταλείψει το κόμμα».

Οι αμερικανοί κατάσκοποι στρέφουν την προσοχή τους σε «μία κλίκα νέων ταραχοποιών οι οποίοι εδώ και μία δεκαετία έχουν εισέλθει με μεγάλο θόρυβο στους μαχητικούς κύκλους, επιτιθέμενοι στην γαλλική αριστερά, χαρακτηρίζοντάς την επικίνδυνη και εγγενώς ολοκληρωτική»: την κλίκα των Νέων Φιλοσόφων.

Πρόκειται για πρώην κομμουνιστές οι οποίοι αποκήρυξαν «τις σταλινικές σοφιστείες» με επικεφαλής τους Μπερνάρ-Ανρί Λεβί και Αντρέ Γκλύκσμαν, οι οποίοι γίνονται δημοφιλείς «αντισταθμίζοντας την δυσνόητη πρόζα τους με το να γίνουν προσωπικότητες των μέσων ενημέρωσης».

Στην έκθεση διαβάζουμε ότι η CIA χάρηκε για το ότι: «Ο Λεβί έγινε διευθυντής της συλλογής των νέων φιλοσόφων στον Grasset - έναν από τους μεγαλύτερους εκδοτικούς οίκους της Γαλλίας - θέση από όπου θα μπορούσε να διασφαλίσει ότι οι απόψεις των Νέων Φιλοσόφων θα έβρισκαν εύκολη πρόσβαση στο κοινό». Η ανάπτυξη των απόψεών τους, κατά την έκθεση, κατέστη δυνατή λόγω μίας «γενικής παρακμής της πνευματικής ζωής στη Γαλλία η οποία υπονόμευσε την πολιτική επιρροή των στοχαστών της αριστεράς».

Σύμφωνα με την CIA, το έργο της «νέας αυτής αριστεράς» είναι να «υποστηρίξει τους μετριοπαθείς σοσιαλιστές που αγωνίζονται να δημιουργήσουν μια ευρεία συμμαχία της κεντροαριστεράς» και παράλληλα «να αντιταχθεί σε κάθε προσπάθεια των εξτρεμιστών σοσιαλιστών να αναστήσουν την «ένωση της αριστεράς» από κοινού με το Κομμουνιστικό Κόμμα.

Κυρίως όμως, σύμφωνα με την έκθεση της CIA, «πρέπει να επιτείνει τις διαφορές μεταξύ των αριστερών κομμάτων και στο εσωτερικό του Σοσιαλιστικού Κόμματος, γεγονός που κατά πάσα πιθανότητα θα συμβάλλει στην μεγαλύτερη αποστασία των Σοσιαλιστών ψηφοφόρων και των κομμουνιστών» . Στην ουσία, η CIA προφητεύει την έλευση-δημιουργία των ασυμβίβαστων αριστερών και της «μη-μόνιμης επανάστασης» -όρος που αποδίδεται σε έναν ερωτώμενο γάλλο μαθητή.

Η μεγάλη όμως συμβολή των Νέων Φιλοσόφων είναι πολιτιστική: «Στη Γαλλία, ο αντι-αμερικανισμός που κάποτε στους κύκλους των πλουσίων θεωρείτο μία απόδειξη καλής εκπαίδευσης δεν είναι πλέον στη μόδα. Τώρα, συμβαίνει το αντίθετο. Εφεξής θεωρείται αγένεια το να κατηγορείς ευθέως τις Ηνωμένες Πολιτείες. Αντιθέτως, το να βρίσκεις αρετές στην Αμερική-ακόμα και να εντοπίζεις τα καλά πράγματα στην αμερικανική πολιτική, θεωρείται στοιχείο ενός διορατικού μυαλού».

Έτσι, χάρις σε αυτό το «κλίμα» «δύσκολα θα σχηματισθεί μία μαζική αντίδραση στις αμερικανικές επιχειρήσεις εκείνη τη εποχή στην Κεντρική Αμερική». (Η έκθεση θυμίζει εδώ την υποστήριξη της αντι-κομμουνιστικής δικτατορίας στη Νικαράγουα.) Σύμφωνα με τις μυστικές εκθέσεις, ο αντι-μαρξισμός έχει γίνει ένα τόσο σημαντικό μέρος της «γαλλικής πνευματικής ορθοδοξία» που οι «Νέοι φιλόσοφοι φαίνεται να μην έχουν πια να πουν τίποτα».

Σύμφωνα με το άρθρο της γαλλικής εφημερίδας, η CIA ήταν τόσο ευχαριστημένη να βλέπει τον Αρνί Λεβί να παίρνει τη θέση του Σάρτρ, που δεν αντιλήφθηκε ότι η «σκληρή γραμμή» της αριστεράς δεν είχε εξαφανιστεί. Δεν κατάφερε να προφητέψει την απήχηση στο κοινό του φιλοσόφου Πιέρ Μπουρντιέ, τις μαζικές απεργιακές κινητοποιήσεις του 1995, τα περιβαλλοντικά κινήματα και εκείνα κατά της παγκοσμιοποίησης.

Η CIA εκτίμησε ότι δεν θα αργούσε να «ξυπνήσει» η δεξιά. Στην έκθεση διαφαίνεται η «πνευματική αναγέννηση της δεξιάς», ενώ για τον « γαλλικό συντηρητισμό» η έκθεση υποστηρίζει ότι βρέθηκε «απαξιωμένος από τον ξενοφοβικό εθνικισμό του, την αντι-ισονομία του και την εγγύτητά με τον φασισμό».