Λεονάρντο Σινισγκάλλι (*) : «Είδα τις μούσες»

Από «Είδα τις μούσες»

[Τα παιδιά πετούν τα κόκκινα νομίσματα]

Τα παιδιά πετούν τα κόκκινα νομίσματα

Στον τοίχο. (Πέφτουν απόμακρα

Στη γη μ’ ήχο γλυκό). Ουρλιάζουν

Ξέπνοα στη φωτιά της μάχης.

Αλλάζουν μεταξύ τους λόγια περήφανα

Και γλυκύτατες βρισιές. Το βράδυ

Πυρπολεί τα μέτωπα, ανακατώνει τα μαλλιά,

Ζεστό πάνω στις πλάκες σαν το αίμα.

Η πλατεία ησυχάζει πάλι.

Ένα ριγμένο νόμισμα στέκεται

Μια πιθαμή μακριά από ‘να άλλο.

Το παιδί πιέζει το χώμα

Με χέρι νικηφόρο.

Μετάφραση: Φοίβος Γκικόπουλος

 (*) Ποτέντσα 1908 – Ρώμη 1981. Στους στίχους του, διαβάζουμε μια επιθυμία εγκατάλειψης του λόγου για μια έκφραση σκληρή και, ταυτόχρονα, κομψή, σε μια επιστροφή σε ορισμένες αξίες της αγροτικής ζωής.