Και όλοι μαζί πάνε στην ακρογιαλιά;

«Μένουμε σπίτι» μας προτρέπουν. «Μένουμε αισιόδοξοι» συμπληρώνουν. «Μέχρι να πάρουμε πίσω τις ζωές μας».

Μ’ έχει βαρέσει ο εγκλεισμός στο κεφάλι. Πόσο ν’ απολυμάνεις  πια; Πόσο να μαγειρέψεις; Πόσες βλακείες να σκαρφιστείς τον χρόνο να μπερδέψεις; Πόσο να πεις πως ήταν ένα όνειρο, πως απατήθηκε η ακοή  σου; Αφού στ’ αυτιά σου καθαρός, κρυστάλλινος ο ήχος, τα εξαίσια όργανα και η μουσική του αόρατου, του μυστικού θιάσου. Ποια η δική σου Αλεξάνδρεια που φεύγει, που τη χάνεις; Κι ήταν στ’ αλήθεια τόσο καλή, τόσο γαμάτη εκείνη η Αλεξάνδρεια, που τηνε θέλεις πίσω; Και δε σε νοιάζει που θα είναι στοιχειωμένη από ονόματα και αριθμούς κι οι δρόμοι της και τα στενά θα στάζουν δύσπνοια και ασφυξία;

Η Ίλια στο «ποτέ την Κυριακή» πήγαινε θέατρο. Τρέχανε με λυγμούς τα δάκρυά της καθώς ο θίασος απέδιδε τη Μήδεια. Μα σαν τελείωνε η παράσταση κι έβγαινε ο θίασος στη σκηνή να υποκλιθεί χειροκροτούσε σαν παιδάκι που ήταν όλοι ζωντανοί. «κι όλοι μαζί πάνε στην ακρογιαλιά», έλεγε και καθάριζε το μέσα της και «πριτς» με τον αγκώνα.

Αυτή τη ζωή θέλουμε να ξαναπάρουμε πίσω; Αυτή είναι η Αλεξάνδρειά μας; Της ηδονής χωρίς οδύνη; Ή μήπως της ηδονής για μας και της οδύνης για τους άλλους;  Ένα μαυλιστικό νανούρισμα για τη συνείδησή μας; Να μας ξυπνήσει μια φορά ο θίασος ο μυστικός. Να μας πονέσει κάθε νότα. Να τα θρηνήσουμε τα σφαγιασμένα, τα αθώα τα παιδιά της Μήδειας. Μια μητέρα, θεά, που σφάζει τα παιδιά της –δίνει ζωή και τη γυρεύει πίσω- δεν τη χειροκροτείς, προέχει να την καταλάβεις. Να θρηνήσεις και να δράσεις. Να μερώσει.

Όταν τελειώσει όλο αυτό σίγουρα δεν θα πάμε όλοι μαζί στην ακρογιαλιά, μα όσοι μείνουν αν δεν φτιάξουν μια νέα Αλεξάνδρεια, χαμένο θα ’χει πάει τόσο αίμα, τόσες ψυχές χαμένες, αδικαίωτες θα τριγυρνούν στον Άδη, κι άλλοι θα κάνουνε πως ζουν αέναα επιστρέφοντας στην ίδια αυταπάτη.

Μένουμε σπίτι.  Αρχάγγελος ευαγγελίζεται τον ερχομό μιας νέας μέρας. Επαπειλούμενη η κυοφορία. Φροντίδα, σύνεση, στοργή και πάθος.

Καλή λευτεριά. Να ράψουμε στο λάβαρό της τη γραφή μας. ΑΝΘΡΩΠΙΑ Ή ΘΑΝΑΤΟΣ