«Γιατί είμαστε στην πρώτη γραμμή της μάχης»

[ Κώστας Καναβούρης / Ελλάδα / 29.12.20 ]

Φαντάσου μια σκηνή: Έχει πάρει, λέει, φωτιά η Εντατική του Ευαγγελισμού. Οι πυροσβέστες, λέει, είναι μπροστά στην πόρτα της Εντατικής έτοιμοι να μπούνε μέσα για να σώσουν τους διασωληνωμένους ασθενείς. Το πλήθος που εν τω μεταξύ συγκεντρώθηκε τους χειροκροτεί για το θάρρος τους, πλην όμως δεν έχουν τις κατάλληλες πυρίμαχες στολές. Παρ' όλα αυτά κάποιοι το τολμούν και μπαίνουν στην φλεγόμενη ΜΕΘ. Κάποιοι δεν ξαναβγαίνουν. Ποτέ. Η φωτιά συνεχίζεται, η αγωνία χτυπάει κόκκινο... αλλά πυρίμαχες στολές γιοκ, ώσπου καταφτάνει το ελπιδοφόρο άγγελμα: έρχονται στολές, λέει. Βέβαια δεν φτάνουν για όλους τους πυροσβέστες, είναι μονάχα τρείς. Θα τις φορέσουν οι πιο έμπειροι διασώστες και θα μπούνε μέσα, λέει. Έρχεται ένα φορτηγάκι, λέει, βγάζουν τρεις στολές πάνε να τις φορέσουν οι έμπειροι διασώστες πυροσβέστες, όμως ξαφνικά το σκηνικό αλλάζει. Αναταραχή, φώτα, κάμερες. ποδοκροτήματα, ποδοπατήματα, οχλαγωγία και μπροστά στο πλήθος που εκστασιασμένο ζητωκραυγάζει, μπροστά, λέει, από την φλεγόμενη ΜΕΘ, εμφανίζονται ο Πέτσας, ο Πιερρακάκης και η Γ. Γ. Αντεγκληματικής πολιτικής Σοφία Νικολάου. Χαμογελαστά και ψύχραιμα παίρνουν τις στολές τις φορούν και... φεύγουν. Λέει. «Γιατί το κάνετε αυτό», καταφέρνει να ψελλίσει, αποσβολωμένος από την έκπληξη ο επικεφαλής πυροσβέστης. «Γιατί είμαστε στην πρώτη γραμμή της μάχης» του απαντούν μ' ένα στόμα, λέει, οι τρεις... πολεμιστές. «Μα εδώ είναι η μάχη, καίγονται άνθρωποι μέσα», επιμένει ο πυροσβέστης με τα μάτια έτοιμα να πεταχτούν έξω από την έκπληξη. «Α, όχι εδώ. Οι στολές χρειάζονται γιατί γυρίζουμε ταινία με τίτλο ''Οι εκλογές έρχονται'' και ο ενδυματολόγος έκρινε πως είναι απαραίτητες για τον ρόλο μας», απαντούν, φοράνε τις στολές και φεύγουν... με μεγάλη γενναιότητα, ακολουθούμενοι από τα συνεργεία εξωτερικών μεταδόσεων, ενώ το πλήθος εξακολουθεί να χειροκροτεί, ενώ η φωτιά μαίνεται και οι πυροσβέστες κοιτάζονται και ξαναμπαίνουν στις φλόγες. Την ημέρα αυτή άλλοι περίπου 70 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους στην πυρκαγιά. Η ιστορία δεν έγινε είδηση στα δελτία ειδήσεων. Ούτε καν στα δελτία δεήσεων. Γιατί ο θάνατος συνηθίστηκε. Η φωτιά μέχρι σήμερα πήρε 4672 ανθρώπους. Αλλά η ταινία της συμφοράς γυρίζεται αλλού. Χωρίς νεκρούς. Χωρίς φωτιά. Με happy end. Στην Πάρνηθα.