Αρβανίτσα: Να σώσουμε τα δάση

Όποιος βρεθεί στην Αρβανίτσα το χειμώνα, θα καταλάβει τι σημαίνει βεβήλωση και ύβρις.

Βρεθήκαμε χθες με ψιλόβροχο και λίγη ομίχλη, που την έκαναν να μοιάζει το ωραιότερο μέρος του κόσμου. Ένα ελατοδάσος με πανύψηλα δέντρα, που σε υποβάλει να φαντάζεσαι νεράιδες και καλικάντζαρους, ξωτικά και πνεύματα. Μια φύση μαγική και υπέρκοσμη.

Σε αυτό τον μοναδικό τόπο, συντελείται μια καταστροφή. Στην καρδιά του βουνού ακόμη και στην ψηλότερη κορυφή του Ελικώνα, δρόμοι, πυλώνες, υποσταθμοί περιφράξεις και γιγάντιες ανεμογεννήτριες. Μέσα σε ακτίνα 5 χλμ, σχεδιάζονται 38 εγκαταστάσεις με συστοιχίες φωτοβολταϊκών και αιολικών. Ασύλληπτο; ακόμη και ένα ολόκληρο εργοστάσιο αποθήκευσης με ισχύ 200 MW.

Βρεθήκαμε δεκάδες άνθρωποι από τη Βοιωτία και την Αθήνα για να δηλώσουμε ότι δεν παραδίνουμε αυτή τη μοναδική κληρονομιά σε κερδοσκόπους καταστροφείς.

Ότι θα αγωνιστούμε να την κρατήσουμε ανέγγιχτη για τα πουλιά και τα ζώα, τις μέλισσες και τους αετούς, τα σπάνια φυτά και τα περήφανα δέντρα, για τις γενιές των ανθρώπων που θάρθουν και έχουν δικαίωμα να δουν κάτι περισσότερο από τις οθόνες των κινητών τους και να ζήσουν εμπειρίες πιο δυνατές από τα ψώνια σε κλειστά εμπορικά κέντρα.

Την ώρα που στη Γλασκώβη παίζεται για μια ακόμη φορά, η φάρσα "πως να επενδύσουμε τα κεφάλαιά μας λέγοντας ότι σώζουμε τον πλανήτη", στην Ελλάδα η "επιχείρηση ΑΠΕ", έχει σαν αποτέλεσμα οι ρύποι να αυξάνονται, τα δάση που μπορούν να τους απορροφήσουν να μειώνονται, το περιβάλλον και συνεπώς το κλίμα να υποβαθμίζονται. Οι μόνοι που τρίβουν τα χέρια τους είναι οι μεγαλοκαρχαρίες που κερδίζουν πάνω σε δημόσιες εκτάσεις, με κρατικές πολιτικές που υποχρεώνουν τον κόσμο να τους πληρώνει αδρά για το ρεύμα που υποτίθεται ότι παράγουν.

Εμείς ήμασταν εκεί. Χιλιάδες άνθρωποι σε όλη τη χώρα κάνουν το ίδιο για τους τόπους τους που είναι οι τόποι όλων μας.

Να είστε μαζί τους.