Καθώς τα αιολικά πάρκα επεκτείνονται, κάποια μπορούν κατά λάθος να «κλέψουν» το ένα τον άνεμο του άλλου, προκαλώντας ανησυχίες για τη μετάβαση ορισμένων χωρών σε μηδενικό ενεργειακό ισοζύγιο, αναφέρει η ιστοσελίδα του BBC.
«Τα αιολικά πάρκα παράγουν ενέργεια και αυτή η ενέργεια εξάγεται από τον αέρα. Και η εξαγωγή ενέργειας από τον αέρα συνοδεύεται από μείωση της ταχύτητας του ανέμου», λέει ο Peter Baas, ερευνητής στην Whiffle, μιας ολλανδικής εταιρείας που ειδικεύεται στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και στην πρόγνωση του καιρού. Ο άνεμος είναι πιο αργός πίσω από κάθε ανεμογεννήτρια μέσα στο αιολικό πάρκο παρά μπροστά της, αλλά και πίσω από το αιολικό πάρκο στο σύνολό του, σε σύγκριση με μπροστά του, εξηγεί. «Αυτό ονομάζεται φαινόμενο αφύπνισης».
Με απλά λόγια, καθώς οι περιστρεφόμενες τουρμπίνες ενός αιολικού πάρκου λαμβάνουν ενέργεια από τον άνεμο, δημιουργούν ένα κύμα επιβραδύνοντας τον άνεμο πέρα από το αιολικό πάρκο. Αυτό το κύμα μπορεί να εκτείνεται σε μήκος άνω των 100 χιλιομέτρων (62 μίλια) για πολύ μεγάλα, πυκνά υπεράκτια αιολικά πάρκα, υπό ορισμένες καιρικές συνθήκες. Εάν το αιολικό πάρκο κατασκευαστεί αντίθετα από τον άνεμο σε ένα άλλο αιολικό πάρκο, μπορεί να μειώσει την παραγωγή ενέργειας του παραγωγού κατάντη του ανέμου έως και 10% ή και περισσότερο, σύμφωνα με μελέτες.
Στην καθομιλουμένη, το φαινόμενο είναι γνωστό ως κλοπή ανέμου – αν και όπως σημειώνει ο Eirik Finserås, Νορβηγός δικηγόρος που ειδικεύεται στην υπεράκτια αιολική ενέργεια: «Ο όρος κλοπή ανέμου είναι λίγο παραπλανητικός, επειδή δεν μπορείς να κλέψεις κάτι που δεν μπορείς να κατέχεις – και κανείς δεν κατέχει την αιολική ενέργεια».
Ωστόσο, επισημαίνει ότι το φαινόμενο μπορεί να έχει μια σειρά από αρνητικές συνέπειες για τους κατασκευαστές αιολικών πάρκων, ακόμη και να προκαλέσει προβλήματα πέρα από τα σύνορα των χωρών. Υπάρχουν μάλιστα αρκετές συνεχιζόμενες διαμάχες μεταξύ των κατασκευαστών αιολικών πάρκων σχετικά με φερόμενη κλοπή αιολικής ενέργειας, εγείροντας ανησυχίες σε χώρες που βασίζονται στην αύξηση της υπεράκτιας αιολικής ενέργειας για να επιτύχουν τους στόχους τους για μηδενικές καθαρές εκπομπές ρύπων για το κλίμα.
Ενώ το πρόβλημα της κλοπής αιολικής ενέργειας είναι κατ' αρχήν γνωστό εδώ και πολύ καιρό, γίνεται ολοένα και πιο πιεστικό λόγω της κλίμακας και της ταχύτητας της υπεράκτιας επέκτασης, καθώς και του μεγέθους και της πυκνότητας των υπεράκτιων αιολικών πάρκων, λένε οι ειδικοί.
Στη Βόρεια Θάλασσα, η οποία βιώνει μια άνθηση στην υπεράκτια αιολική ενέργεια, ο αντίκτυπος τέτοιων κυμάτων στην υπεράκτια παραγωγή ενέργειας είναι πιθανό να αυξηθεί τις επόμενες δεκαετίες, καθώς η θάλασσα θα γεμίσει με αιολικά πάρκα. Όσο πιο πυκνό και μεγαλύτερο είναι το αιολικό πάρκο, τόσο ισχυρότερο είναι το φαινόμενο των κυμάτων, λέει ο Baas.
Ο Ouro, στο Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ, βλέπει επίσης έναν αυξανόμενο κίνδυνο διασυνοριακών προβλημάτων: «Όλες οι διαφωνίες που έχουν κατατεθεί μέχρι σήμερα [στο Ηνωμένο Βασίλειο] αφορούν βρετανικά αιολικά πάρκα, αλλά τι θα γίνει αν αύριο υπάρξει διαφωνία μεταξύ ενός βρετανικού και ενός ολλανδικού, βελγικού ή γαλλικού αιολικού πάρκου;
Ο Finserås συνιστά στις ευρωπαϊκές χώρες να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα της κλοπής αιολικής ενέργειας συνεργαζόμενες και διαβουλευόμενες μεταξύ τους κατά τον σχεδιασμό αιολικών πάρκων, καθώς και να εισαγάγουν σαφείς κανονισμούς που βοηθούν στη διαχείριση του ανέμου ως κοινόχρηστου πόρου. Ουσιαστικά, ο άνεμος θα μπορούσε να αντιμετωπίζεται όπως άλλοι κοινόχρηστοι θαλάσσιοι πόροι για τους οποίους υπάρχει ρύθμιση, όπως τα κοιτάσματα πετρελαίου που διασχίζουν τα κρατικά σύνορα ή τα ψάρια, προτείνει.
Πηγή BBC
