Ένα ψηφιακό μέλλον γεμάτο υποσχέσεις...

Δεν θυμόταν από πότε είχε να βγει από το σπίτι. Ο χειμώνας ήταν δύσκολος από ότι τον πληροφορούσε το Weather Forecasting, αλλά αυτός είχε κεντρική θέρμανση. Όσο για φαγητό και σπιτικές προμήθειες, το “Consumer Home” τον προμήθευε με τα πάντα, ακόμη και φαγητά μαγειρευμένα, με απλή εντολή στην ιστοσελίδα της φίρμας και παράδοση στο σπίτι του. Ολημερίς φορούσε αθλητική φόρμα, αλλά όταν είχε μάθημα με τους φοιτητές αναγκαζόταν από πάνω να βάζει μια μπλούζα. Για τα προσχήματα. Καθηγητής ήταν.

Τα τελευταία χρόνια, η Σχολή όπου δίδασκε, είχε εγκαταστήσει πρωτοπόρες μεθόδους διδασκαλίας, αξιοποιώντας πλήρως την τεχνολογία. Teleconferences, Distant Learning, Open Electronic Platforms, όλα εκ του μακρόθεν, όλα ψηφιακά, δεν χρειαζόταν να πηγαίνει ούτε αυτός, ούτε οι φοιτητές του στα αμφιθέατρα. Μία οθόνη υπολογιστή, μία κάμερα και τα απαραίτητα καλώδια δίπλα στην πολυθρόνα του, ήταν αρκετά. Ακόμη και με τους συναδέλφους του επικοινωνούσε ψηφιακά. Κόπηκαν οι επισκέψεις στο Ηράκλειο, στην Αλεξανδρούπολη, στην Πάτρα για συμμετοχή σε εκλεκτορικά σώματα ή σε επιστημονικά σεμινάρια. Οι διαλέξεις του είχαν ως μοναδικό άμεσο ακροατήριο, τον φακό της κάμερας. Μαζί με τα ταξίδια κόπηκαν αναγκαστικά και οι βραδινές έξοδοι στα φαγάδικα της οικοδέσποινας πόλης. Αλλά δεν πειράζει. Κερδήθηκε πολύτιμος χρόνος, να δουλέψει κι’ άλλο.

Η τεχνολογία τον βοήθησε επίσης να καλύψει πλήρως τις πολιτιστικές και τουριστικές του ανάγκες. Αγόρασε τα ειδικά 3D γυαλιά (“Virtual Reality Headsets - VRH”) και το συνοδευτικό λογισμικό. Όποτε έκλεβε λίγο χρόνο, έμπαινε σε ψηφιακά Μουσεία, αρχαία χαλάσματα αλλά και σε ονειρεμένα νησιά. Ανυπομονούσε να αγοράσει την ανανεωμένη έκδοση τoυ “VRH–Tourism and Culture” το οποίο ήταν εφοδιασμένο με μυρωδιές! Ναι με μυρωδιές. Δύο ηλεκτρόδια σε επαφή με τον εγκέφαλο και νόμιζες ότι μύριζες θάλασσα, ιώδιο, πεύκο μέχρι και κρασί.

Το VRH του έλυσε και ένα άλλο πιεστικό θέμα. Ένα ξεχωριστό λογισμικό τον απάλλαξε και από την επί δεκαετίες σύντροφό του. Η συγκεκριμένη, όχι μόνο γκρίνιαζε όλο και πιο πολύ (τον αποκαλούσε ‘Βούδα’, και ‘μονόχνωτο’), αλλά λόγω ηλικίας δεν του ήταν καθόλου ελκυστική για σεξ. Η sex version του προγράμματος VRH με τα κατάλληλα ηλεκτρόδια (με λεπτομερείς οδηγίες για την τοποθέτησή τους πάνω στο σώμα του), την υψηλή διακριτική ικανότητα των φακών και τις άπειρες δυνατότητες επιλογής εικονικών σεξουαλικών συντρόφων και σεναρίων, του υποσχόταν νύχτες μαγικές, ονειρεμένες…

…. τον βρήκαν πεσμένο πάνω στην οθόνη του tablet με την γλώσσα έξω, σαν να προσπαθούσε απελπισμένα να ρουφήξει λίγο αέρα. 

Φαινόταν, όπως είπε ο τραυματιοφορέας, ότι την στιγμή που του 'ρθε η ανακοπή, διάβαζε ένα άρθρο του Digital Magazine, “Η τεχνολογία μας ανοίγει έναν νέο θαυμαστό κόσμο”. Η μισή οθόνη είχε σκεπαστεί από ένα warning message: “Προσοχή ζυγίζετε 152 κιλά και η καρδιά σας είναι αδύναμη. Ενημερώσαμε ήδη το αγαπημένο σας “Consumer Home” να σας προσφέρει σε εξαιρετικά χαμηλή τιμή μία πολυθρόνα με ρυθμιζόμενους κραδασμούς για να μειώνεται το πάχος σας, ενώ εσείς δεν θα σταματάτε την εργασία σας. Ο προσωπικός σας ψηφιακός ιατρός Med-Google”

Οι ηλεκτρονικοί φίλοι του (οι μόνοι που του έμειναν πιστοί) τον κήδεψαν με απανωτά delete και τον έκλαψαν με λυπημένες φατσούλες στο Facebook.

*Ο Κώστας Κάππας είναι καθηγητής Ιατρικής Φυσικής - Ακτινοφυσικής του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Λάρισας και του Ιατρικού Τμήματος Πανεπιστημίου Θεσσαλίας