ΚορράντοΓκοβόνι*: Τα της Κυριακής

Από «Τα εκτρώματα» (1907)

Τα της Κυριακής

Η ζεστή μυρουδιά του ψωμιού που ψήνεται στο φούρνο.

Το λάλημα του πετεινού στο κοτέτσι.

Το τιτίβισμα των καναρινιών στα παραθύρια.

Ο χτύπος των κουβάδων στο πηγάδι και ο τριγμός του μαγκανιού.

Τ’ ασπρόρουχα απλωμένα στο λιβάδι.

Ο ήλιος στα κατώφλια.

Το καθαρό τραπεζομάντιλο στο τραπέζι.

Οι καθρέφτες στα δωμάτια.

Τα λουλούδια στα ποτήρια.

Ο πλανόδιος που κλαψουρίζει με το ακορντεόν του.

Η φωνή του καπνοδοχοκαθαριστή.

Η ελεημοσύνη.

Το χιόνι.

Το παγωμένο κανάλι.

Ο ήχος από καμπάνες που χτυπούν.

Οι μαυροφορεμένες γυναίκες.

Οι γυναίκες που μεταλαβαίνουν.

Ο μαύρος και λευκός ήχος του πιάνου.

Οι λευκοντυμένες καλόγριες σαν πληγωμένοι μες στους επιδέσμους.

Οι μαύροι παπάδες.

Οι γκρίζοι ασθενείς.

(Μετάφραση: Φοίβος Γκικόπουλος)

(*) Γεννήθηκε στη Φερράρα το 1884 και πέθανε στη Ρώμη το 1965. Η ποίησή του εκφράζει και πιστοποιεί τα θέματα των crepuscolariκαι συναντά, στην εξέλιξή της, τον ιμπρεσιονισμό των φουτουριστών.