Πελέ: Ο πρώτος superstar του ποδοσφαίρου-μπίζνα

Θρήνος για τον Edson Arantes do Nascimento, τον περίφημο Πελέ, που άφησε τελεσίδικα αυτόν τον μάταιο κόσμο.

Ο Πελέ σημάδεψε πολλαπλά το ποδόσφαιρο, τόσο το «λαϊκό» όσο και το ποδόσφαιρο μπίζνα.

Ήταν «ο πρώτος των πρώτων». Ο πρώτος μαύρος ποδοσφαιριστής στα χρόνια του πιο άγριου ρατσισμού, που έγινε «βασιλιάς», ο πρώτος φτωχός που έγινε χάρη στο ποδόσφαιρο πλούσιος, ο πρώτος λειτουργικά αναλφάβητος (έβγαλε την τετάρτη δημοτικού) που αναγνωρίστηκε ως καθολική (υπεράνω των τάξεων) προσωπικότητα, δείχνοντας ότι το ποδόσφαιρο μπορεί να γίνει πεδίο κοινωνικής ανέλιξης (κάτι σαν το αμερικάνικο όνειρο).

Κυρίως ήταν, όπως γράφει το τουιτ της UEFA, «…ο πρώτος παγκόσμιος superstar του παιχνιδιού…».

Ναι, ο Πελέ ήταν το πρώτο αθλητικό πρότυπο  μέσω του οποίου προβλήθηκαν σε αγώνες του παγκοσμίου κυπέλου τα νέα σύμβολα, οι νέες φανέλες, τα νέα αθλητικά είδη των μεγάλων πολυεθνικών και προωθήθηκαν τα νέα στυλ αλλά και τα νέα πρότυπα, αυτά που θα μιμούνται στη συνέχεια οι νέοι σε όλο τον κόσμο («…ο Πελέ ήταν ο πρώτος ήρωας που θέλαμε να γίνουμε την ώρα που σουτάραμε. Ύστερα θέλαμε να γίνουμε Μαραντόνα, σήμερα τα παιδιά μας θέλουν να γίνουν Μέσι…», γράφει ο Τσίπρας).

Είναι αλήθεια, ο Πελέ «ήταν η αφετηρία όλων» των προωθητών του ποδοσφαιρικού μάρκετινγκ και της γιγαντιαίας επιχείρησης χειραγώγησης των νέων.

Ήταν το πρώτο μαύρο παιδί που έγινε πρέσβης του Μουντιάλ αλλά και πρέσβης της Coca-cola!

Είναι κι αυτός που θεώρησε ότι είναι «νορμάλ» ο θάνατος ενός εργάτη σε υπό ανέγερση στάδιο του Σάο Πάολο για το Μουντιάλ(24/3/2014)!

Γι’ αυτό ας μην τα βάζουμε όλα και όλους στο ίδιο τσουβάλι. Άλλο το λαϊκό ποδόσφαιρο κι άλλο το ποδόσφαιρο που είναι επιχείρηση εμπορικής χειραγώγησης, άλλο ο Πελέ και άλλο ο Μαραντόνα, άλλο ο Νεϊμάρ, οπαδός του Μπολσονάρου, και άλλο ο Σώκρατες, ο Κάρλος Καζέλι (Χιλή), ο Ρόμπι Φάουλερ (Βρετανία) και ο Ερικ Καντονά(Γαλλία)…