Εκτοξεύουν κατηγορίες για «απείθεια», για «μειοψηφίες» που στρέφονται ενάντια στην πλειοψηφία της κοινωνίας, για κατάλυση της νομιμότητας.
Είναι τα μιντιακά ηχεία και οι εκπρόσωποι του Μαξίμου που οιμώζουν πάντα όταν κοινωνικές ομάδες σηκώνουν κεφάλι.
Κορυβαντιούν για τη νομιμότητα των κοινωνικών κινητοποιήσεων την οποία ερμηνεύουν κατά το δοκούν βασιζόμενοι στην πλειοψηφία που διαθέτει η ΝΔ στη Βουλή.
Είναι οι ίδιοι που συγκαλύπτουν ακριβώς με την ίδια δυνατότητα που τους παρέχει η πλειοψηφία, εγκλήματα και σκάνδαλα: υποκλοπές, Τέμπη και ΟΠΕΚΕΠΕ.
Που σιωπούν εκκωφαντικά για την κατάρρευση των νοσοκομείων, για τα «δώρα» στους ολιγάρχες και τους μιντιάρχες, για τα κενά στην εκπαίδευση, για την ακρίβεια, για την φτώχεια, για την απαλλαγή των μεγαλοκλεφτών κ.ά.
Που κυβερνούν χρησιμοποιώντας τον κοινωνικό αυτοματισμό και το «διαίρει και βασίλευε».
Τώρα μαθαίνω πως κάποια μπλόκα, σπάζοντας την ενότητα, κατόπιν προφανώς κυβερνητικών μακιαβελισμών, είναι έτοιμα να συζητήσουν με τον πρωθυπουργό!
Αλλά αυτό που διακυβεύεται στις αγροτικές κινητοποιήσεις δεν είναι κάποια «ψίχουλα» ελαφρύνσεων και επιδοτήσεων ούτε η αναπαράσταση που έχουν οι κυβερνώντες για τον εαυτό τους, ότι δηλαδή τάχα είναι «δημοκράτες», αλλά η ίδια η ύπαρξη του αγροτικού τομέα λόγω της συμφωνίας ΕΕ-Mercosur. Γι’ αυτό ο αγώνας των αγροτών δεν είναι υπαρξιακός μόνο για τους ίδιους και τις οικογένειές τους αλλά είναι και για όλη την ελληνική κοινωνία…
Ο αγώνας των αγροτών αφορά ολόκληρη την ελληνική κοινωνία και όλη η κοινωνία οφείλει να σταθεί στο πλευρό τους.
