Η ντροπή σβήνει με το... φιλοδώρημα, ή όταν στους σκλάβους αρέσει η σκλαβιά

Η φρικίαση από τον υδρόβιο σερβιτόρο της Ρόδου ήταν προσωρινή. Η έρευνα που διέταξε ο υπουργός εργασίας μετά την ανάρτηση της φωτογραφίας του εργαζόμενου μέσα στο νερό, έδειξε ότι «στην επιχείρηση όπου εργάζεται ο σερβιτόρος, δεν βρέθηκε κάτι παράνομο»!

Από την πλευρά του ο σερβιτόρος, απαντώντας σε σχετικές ερωτήσεις του κλιμακίου του ΣΕΠΕ, είπε: «Δεν με ενοχλεί αυτός ο τρόπος, παίρνω 200 ευρώ φιλοδώρημα»!

Κι όλα μια χαρά, νόμιμα, ηθικά κι ανθρώπινα!

Με 200 ευρώ επανακτήθηκε η αξιοπρέπεια και σβήστηκε η ντροπή!

Κάποιοι λένε ότι ο εργαζόμενος φοβήθηκε να μη χάσει τη δουλειά του. Ενδεχομένως.

Σήμερα πάντως όλα τα μίντια του συστήματος διατυμπανίζουν το «παίρνω 200 ευρώ φιλοδώρημα» του σερβιτόρου!

«Με τόσα κολυμπούσα κι εγώ» λέει ένας νεαρός στη Βεάκη στο Περιστέρι.

Η ντροπή παρευθύς σβήνεται!

Ο μισθός αντικαταστάθηκε με το επίδομα και το «φιλοδώρημα» (συχνά το μισό πάει στον… εργοδότη).

Κι όλα καλώς καμωμένα! Όλοι ευχαριστημένοι!

Κι ο Άλντους Χάξλεϋ δικαιώνεται, καθώς είχε προβλέψει το ολοκληρωτικό κράτος με το ισχυρό πολιτικό διευθυντήριο και τη στρατιά «μανατζαραίων» που θα ελέγχουν τον πληθυσμό των σκλάβων χωρίς να χρειάζεται να ασκήσουν πάνω τους κανέναν καταναγκασμό, γιατί στους σκλάβους θα αρέσει η σκλαβιά. Και το να τους αρέσει η σκλαβιά έχει ανατεθεί σε υπουργεία προπαγάνδας (τα λένε και Παιδείας και θρησκευμάτων), σε εκδότες και καναλάρχες, σε δασκάλους και καθηγητές.

Τι απομένει ανθρώπινο μέσα σ' αυτή τη δυστοπία; «η μιλιά της βουβαμάρας» του αποβλακωμένου και χειραγωγημένου ιδιώτη και ο ζωώδης ηδονισμός ως το νόημα της ζωής του…