Δρόμοι...

Δρόμοι. Δρόμοι. Δρόμοι. Στενοί. Πλατιοί. Σοκάκια σκοτεινά. Ολόφωτες λεωφόροι. Τούνελ και σήραγγες υπόγειες. Δρόμοι κακοτράχαλοι. Χωματόδρομοι μέσα στη σκόνη. Ασφαλτοστρωμένοι. Με λακκούβες. Με παγίδες. Με επικίνδυνες στροφές. Με λάθος κλίσεις. Ολισθηροί. Ταχείας κυκλοφορίας. Με διόδια και άνευ διοδίων. Μονοπάτια. Για τον περίπατο. Για την κορφή. Για το κρυφό ακρογιάλι. Για την άβυσσο. Αδιέξοδα. Δρόμοι κακόφημοι. Της απωλείας δρόμοι. Του βαμβακιού. Του μεταξιού. Του χρήματος. Της ηρωίνης. Της δόξας. Της ξενιτιάς. Της προσφυγιάς. Της περιπέτειας. Του γυρισμού. Μαραθώνιοι. Αντοχής. Κατοστάρια. Έντασης και δύναμης. Δρόμοι της άνοιξης λουλουδιασμένοι. Το καλοκαίρι αλλιώς. Του φθινοπώρου δρόμοι μελαγχολικοί μες στο χρυσάφι τους. Μέσα στα χιόνια του χειμώνα. Δρόμοι με θέατρα. Της μουσικής οι δρόμοι άλλοι. Ποιητικοί. Κατσικόδρομοι. Καρόδρομοι. Ποδηλατόδρομοι. Αυτοκινητόδρομοι. Πεζόδρομοι. Δρόμοι που πήρανε τα πόδια αψηφώντας τους δρόμους που τους δείχναν οι παλάμες των χεριών. Δρόμοι που αφήσανε αμφισβητώντας της μοίρας τις σχεδιασμένες ατραπούς. Δρόμοι που νοσταλγούμε. Δρόμοι με δέντρα. Άδεντροι. Ηλιόλουστοι και φωτεινοί. Ανήλιαγοι. Φεγγαρολουσμένοι. Δρόμοι καραβανιών στην έρημο. Στις στέπες. Στις πάμπες. Στους παγετώνες. Θαλάσσιοι δρόμοι. Εναέριοι. Διαστημικοί. Δρόμοι που μας περιμένουν και τους λαχταρούμε. Δρόμοι κυκλικοί. Τεθλασμένοι. Σπειροειδείς. Με πέταλα και με φουρκέτες. Δρόμοι που σμίγουν και χωρίζουν και ξανασμίγουν και ξαναχωρίζουν και βρίσκονται όσοι είναι να βρεθούν και χάνονται όσοι είναι να χαθούν.

Δρόμοι. Δρόμοι. Δρόμοι...

Της μοναξιάς οι δρόμοι όλο αγκάθια. Αδιέξοδα τους κάνει μια κλεισμένη πόρτα.

Δρόμοι του αγώνα. Συντροφικοί. Κανένα οδόφραγμα δεν το μπορεί να κλείσει τέτοιους δρόμους.