Γι' αυτά τα παιδιά ποιος θα μιλήσει;

Στην Ουκρανία ο πόλεμος «παράγει» θάνατο. Θάνατο όμως «παράγει» και η ειρήνη στην Αφρική.

Πάνω από 60 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και δεκάδες άλλοι τραυματίστηκαν σοβαρά όταν εξερράγη αποθηκευμένη ποσότητα δυναμίτιδας σε ορυχείο χρυσού στην Μπουρκίνα Φάσο, πάμπτωχη χώρα του Σαχέλ. Μεταξύ των νεκρών και πολλά μικρά παιδιά που δουλεύουν εκεί (artinews 22.020.2022). Τα ορυχεία χρυσού, κολτανίου κ.ά., που υπάρχουν σε όλη την Αφρική λειτουργούν χωρίς άδεια, χωρίς έλεγχο και χωρίς κανέναν κανονισμό ασφαλείας. Τα εκμεταλλεύονται συνήθως συμμορίες (συχνά τζιχαντιστές) που συνεργάζονται με πολυεθνικές εταιρείες.  

Θυμάμαι το συγκλονιστικό άρθρο του φίλου Κώστα Κάππα με τίτλο «Σφάζουν μαύρα ανθρωπάκια για να έχουν PlayStation άσπρα ανθρωπάκια»:

«…Τοποθεσία, Mwanza, 150 km μόνο μακριά από την μελανότερη τρύπα του ανθρώπινου πολιτισμού, Rwanda & Kivu (Congo).

Πρωινό με την αγγλόφωνη ‘The Citizen of Tanzania’ και ξύλινος υπέρτιτλος: “Ευχαριστούμε την Ιρλανδία για την δωρεά χιλιάδων τόνων τροφής για τους πρόσφυγες από Kivu και Rwanda”. Πρόσφυγες; Ακόμη; Που; “Μεταξύ του ξενοδοχείου σου λευκέ και των συνόρων. Φοβούνται ακόμη να επιστρέψουν και τους φιλοξενούμε εμείς παρ’ όλη την φτώχεια μας!” η σιωπηλή απάντηση του μαύρου ρεσεψιονίστα μέσα από ένα σταθερό βλοσυρό βλέμμα. Τι συνέβη; Που φοβούνται να επιστρέψουν;

Δουλεμπόριο και σφαγές στην περιοχή Kivu στο ΒΑ Congo

Το Κολτάνιο είναι μαύρο μεταλλικό ορυκτό από το οποίο εξάγονται τα στοιχεία Νιόβιο και Ταντάλιο. Το Ταντάλιο χρησιμοποιείται για την κατασκευή πυκνωτών σε ηλεκτρονικά προϊόντα, τουρμπίνες και ιδίως στην παραγωγή κινητών τηλεφώνων. H  ψηφιακή εποχή ήταν υπεύθυνη για την τρομακτική αύξηση των εντάσεων και της βίας στην ευρύτερη περιοχή και ιδίως στο ΒΑ Congo στην περιοχή Kivu. Η βία και οι σφαγές βρέθηκαν στο απόγειό τους(π.χ. σφαγές στην περιοχή Ituri, 1999 – 2003 και ηπιότερα έως σήμερα) ταυτόχρονα με την κατακόρυφη αύξηση παραγγελιών παγκοσμίως, του PlayStation-2. Η ζήτηση αυτή προκάλεσε την ταχύτατη άνοδο της τιμής του ορυκτού Κολτανίου … και την πτώση του, όταν λίγο αργότερα η τρέλα για Play Station καταλάγιασε. Με την αγαστή συνεργασία δυτικών εταιρειών και κρατών (λέγε με ‘διεθνή ιμπεριαλισμό’, σε πείσμα όσων αυταπατώνται ότι είτε ο ιμπεριαλισμός έπαψε να υπάρχει, είτε ο όρος είναι παρωχημένος) οι ντόπιοι πολέμαρχοι (από Congo και τα γειτονικά κράτη, Uganda, Burundi και Rwanda) μετέτρεψαν τα ερασιτεχνικά λαγούμια σε πραγματικά ορυχεία Κολτανίου, με στόχο την πληρωμή τους σε σκληρό δυτικό νόμισμα για την χρηματοδότηση των ιδιωτικών στρατών τους.

Οι σκλάβοι που δουλεύουν εκεί σε άθλιες συνθήκες (το 90% των νέων της περιοχής Kivu, ακόμη και 6χρονα παιδιά), αμείβονται για 12ωρη βάρδια με 1 $, χωρίς εκπαίδευση και μέτρα ασφάλειας και συχνά υφίστανται βιασμούς από τους μεγαλύτερους. Αξίζει να αναφερθεί ότι οι εξαθλιωμένοι αυτοί ‘μεταλλωρύχοι’ όντας πολύ μακριά από πηγές τροφής, επιζούν σκοτώνοντας την άγρια πανίδα και ιδίως τους ορεινούς γορίλλες οδηγώντας τους τελευταίους, σχεδόν στην εξαφάνιση.

Σύμφωνα με τον γνωστό για την επίμονη έρευνά του αυστριακό δημοσιογράφο Klaus Werner, αλλά και πρόσφατο πόρισμα Επιτροπής του ΟΗΕ, περισσότερες από 125 πολυεθνικές εταιρείες εμπλέκονται σε αυτό το ανήθικο και δολοφονικό λαθρεμπόριο, μεταξύ των οποίων Bayer, Cabot Corporation, Eagle Wings Resources International, Forrest Group και OMGroup. Το Κολτάνιο εξάγεται στην Κίνα αλλά και στην Δύση για επεξεργασία. Η διαδρομή για την Ευρώπη περιλαμβάνει χερσαία μεταφορά του μεταλλεύματος στο μεγάλο λιμάνι Dares Salaam (Tanzania), μετά με φορτηγά πλοία στον Πειραιά (Ελλάδα) και στην συνέχεια οδικώς στην Κεντρική Ευρώπη, μέσω Βαλκανίων. Ο μεγαλύτερος όγκος του διαβαλκανικού δικτύου μεταφοράς μη-επεξεργασμένου Κολτανίου ελέγχεται από εξωχώρια consortia με έδρα τα Βρετανικά Virgin Islands…».

Γι’ αυτούς τους νεκρούς, για τα παιδιά-σκλάβους των ορυχείων, για τους πρόσφυγες, για όλα τα θύματα της γεωοικονομικής σύγκρουσης των υπερδυνάμεων στην Αφρική, ποιος θα μιλήσει; Ή μήπως αυτ@ είναι τα παιδιά ενός κατώτερου θεού;