Πάνοπλα ρόμποκοπ σέρνουν έναν φοιτητή στο ΑΠΘ. Όχι δεν τους έδεσαν ξεβράκωτους στους στύλους, βαμμένους με πράσινη μπογιά. Δεν θα αργήσει όμως να συμβεί κι αυτό…
Οι φοιτητές καταγγέλλουν την κυβέρνηση και την πρυτανεία για οργανωμένο σχέδιο με τη νέα παρέμβαση των αστυνομικών δυνάμεων στους χώρους του ιδρύματος, όπου έφτασαν στο σημείο να κάνουν χρήση χημικών και κροτίδων ακόμα και μέσα στο κτίριο της σχολής Θετικών Επιστημών την ώρα μάλιστα που διεξάγονταν μαθήματα.
Την επίθεση είχαν προετοιμάσει τα φιλοκυβερνητικά μίντια, εθίζοντας στη διαρκή κρίση και στην διαρκή κατάσταση εξαίρεσης, που νομιμοποιεί το κράτος να παραβιάζει τα ατομικά δικαιώματα και να ασκεί μια άνευ προηγουμένου βία στο όνομα της… κρίσης (permacrise).
Τη βία και την κατάσταση εξαίρεσης ακολουθεί η ρητορική του μεσσιανισμού. Ο μύθος του… Μεσσία που θα σώσει τον κόσμο! Βέβαια, στην Ελλάδα ο «Μεσσίας» κάηκε. Έτσι, επανέρχεται ο μανιχαϊσμός, ο μπάτσος στο κεφάλι, αυτός που δεν επιτρέπει καμία σύνθετη λογική σκέψη, μόνο το μαύρο-άσπρο, μόνο το φως και το σκοτάδι!
Βία παντού. Και εντός και εκτός.
