Το Νόμπελ Λογοτεχνίας 2024 απονεμήθηκε στη Νοτιοκορεάτισσα συγγραφέα Χαν Γκανγκ «για την έντονη ποιητική της πεζογραφία που αντιμετωπίζει το ιστορικό τραύμα και εκθέτει την ευθραυστότητα της ανθρώπινης ζωής» αναφέρει η επιτροπή απονομής του βραβείου.
Αλλά για ποιο ιστορικό τραύμα μιλά η Κανγκ;
Κόρη του συγγραφέα Han Seung-won, η Kang γεννήθηκε στο Gwangju, στα νότια της χώρας, το 1970. Στα 9 χρόνια της η οικογένειά της μετακόμισε στη Σεούλ, όπου αργότερα σπούδασε λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο Yonsei. Αυτή η κίνηση έλαβε χώρα ακριβώς τέσσερις μήνες πριν από τη λεγόμενη εξέγερση Gwangju (Μάιος 1980), μια ειρηνική κινητοποίηση του φοιτητικού και συνδικαλιστικού κινήματος για τη δημοκρατία, σε ένδειξη διαμαρτυρίας κατά της στρατιωτικής χούντας που είχε καταλάβει την εξουσία. Η καταστολή από τον στρατό ήταν τέτοιας αγριότητας που παραμένει μέχρι σήμερα συνώνυμη του τρόμου και της αιματοχυσίας.
Η 53χρονη συγγραφέας «ξεκίνησε την καριέρα της με τη δημοσίευση ποιημάτων στο περιοδικό Literature and Society», αναφέρει η επιτροπή Νόμπελ για την Κανγκ. «Το ντεμπούτο της στην πεζογραφία έγινε το 1995 με μια συλλογή διηγημάτων. Γρήγορα ακολούθησαν πολλά άλλα πεζογραφήματα, τόσο μυθιστορήματα όσο και διηγήματα».
«Είναι αλήθεια», εκμυστηρεύεται στο «World of Books» η Κανγκ, «Πάντα ήμουν περίεργη για την ανθρώπινη φύση από τότε που ήμουν παιδί. Ίσως επειδή πληγώθηκα. Ξέρεις, είναι όπως όταν έχεις ένα πονεμένο σημείο στο σώμα σου και δεν μπορείς να σταματήσεις να το αγγίζεις, να το ξύνεις ή απλώς να το σκέφτεσαι.»
