Μαύρος πόνος

Αλληλούϊα

Περιμένω κάτι νύχτες υγρές

του νότου και των διακρίσεων

Να ακούω τις μουσικές

του μαύρου πόνου

και του μαστιγώματος

Νότα κι  αίμα

Οκτάβα και κραυγή

Στα σταυροδρόμια

να εξαφανίζονται οι σκλάβοι

Να τους ρουφούν οι ρίζες

στις φυτείες του ιδρώτα

Να τους ξερνούν στην άλλη άκρη

του Ατλαντικού… ελεύθερους

Περιμένω κάτι νύχτες καυτές

της κολάσεως και των εκδικήσεων

Να ακούω τις χορδές

του άσπρου πόνου

και των εγκαυμάτων

Κρεμάλα και πληγή

Σταυρός και πύον

Να ανοίγουν τ΄αυλάκια

με τους σπόρους της απόγνωσης

στ΄αχανή πυρωμένα χωράφια

Να φυτρώνουν κέρατα

στα τριγωνικά κεφάλια των βασανιστών

καθώς βουλιάζουν … αλυσοδεμένοι

Και τα σαξόφωνα

να υμνούν τον ουρανό

τον χρωματιστό και πάμφωτο

απ΄τα αστέρια της καρτερίας

Και οι τρομπέτες

ν΄αλαλάζουν τον νόστο

στη ματωμένη ήπειρο

τη βιασμένη κι αρχέγονη

να σολάρουν ακατάπαυστα

Και φωνές βαθιές

Μέσα από ηχεία εκκλησιών,

 χαμόσπιτων και γκέτο

να υψώνουν τα μπλούζ

εκεί που τους πρέπει

να τραγουδούν ακατάπαυστα

Αλληλούϊα… Αλληλούϊα