Η δεξαμενή μίσους που λέγεται Charlie Hebdo
[ Γιώργος X. Παπασωτηρίου / Κόσμος / 08.02.23 ]Μια μάνα γεννάει το παιδί της κάτω από τα χαλάσματα και ύστερα πεθαίνει. Ένα μικρό κορίτσι στέκεται ασπίδα προστασίας στον μικρό αδερφό της. Ένας χαροκαμένος πατέρας με χαμένο βλέμμα κρατάει επί ώρες το χέρι της 15χρονης νεκρής του κόρης. Πιο κει, η ζωή και ο θάνατος ανασύρονται μαζί από τα ερείπια. Εικόνες της φοβερής τραγωδίας στη νοτιοδυτική Τουρκία και τη βόρεια Συρία, που συγκλονίζουν κάθε άνθρωπο, εκτός από τα ανθρωπόμορφα κτήνη. Μιλώ για τις σάπιες από μίσος ψυχές που επιχαίρουν για τον πόνο των ανθρώπων, για τους φασίστες, για τους φονταμενταλιστές ισλαμοφοβικούς, στην Ελλάδα και στην Ευρώπη.
Αναφέρομαι στο φρικτό περιοδικό Charlie Hebdo, αυτό που κάποτε προκάλεσε σάλο με τα σκίτσα του Μωάμεθ, και πολλοί ακροκεντρώοι υπερασπιζόταν τότε στο όνομα της «ελευθερίας της έκφρασης», το περιοδικό αυτό λοιπόν δημοσίευσε ένα σκίτσο με τα ερείπια που προκάλεσε ο σεισμός και λεζάντα: «Σεισμός στην Τουρκία-Ούτε που χρειάζεται να στείλουμε τανκς!». Απίστευτη, κτηνώδης μισανθρωπία. Ο δυτικός φονταμενταλισμός και ο φανατισμός της Ανατολής χρειάζονται το «Σαρλί Εμπντό» για να τους τροφοδοτεί με μίσος.
Κάποιοι επικρίνουν το «Σαρλί Εβντό», επικαλούμενοι τον γαλλικό Διαφωτισμό. Παραδόξως, όμως, τόσο ο δυτικός φονταμενταλισμός όσο και η μουσουλμανικός φανατισμός είναι προϊόντα της δυτικής νεωτερικότητας και των μονοσήμαντων δογμάτων της (βιβλίο του Τζον Γκρέι).
Οι δυτικές αξίες, που φαίνεται ότι αντιμάχονται τις ανατολικές, έχουν την ίδια βάση με αυτές. Ο ισλαμικός φονταμενταλιστικός μύθος έχει την ίδια αφετηρία με το μύθο για την αλλαγή του κόσμου που είναι η βάση των δυτικών πολιτισμικών και πολιτικών αξιών. Ο δυτικός φονταμενταλισμός όσο και το Ισλαμικό Κράτος είναι προϊόντα της δυτικής νεωτερικότητας.
Ο σημερινός ιδιότυπος και ακήρυχτος πόλεμος μεταξύ Δύσης και Ισλάμ είναι ένας θρησκευτικός πόλεμος. Οι Αμερικανοί πιστεύουν με θρησκευτικό τρόπο πως η αμερικάνικη κοινωνία είναι το «μοναδικό βιώσιμο μοντέλο» ανθρώπινης ανάπτυξης. Αλλά και στην Ευρώπη υπάρχει ένας αντίστοιχος «θρησκευτικός τρόπος», που μπορεί να μην είναι προτεσταντικός αλλά υπερασπίζεται με θρησκευτικό φανατισμό τις «δυτικές αξίες», την «ελευθερία της έκφρασης» ακόμα κι αν προσβάλλει τον Άλλο! Η Δύση εκλαμβάνει τον εαυτό της ως το μοναδικό μοντέλο ενός οικουμενικού πολιτισμού. Μόνο που αυτό πίστευαν και οι ναζί, θεωρώντας πως όσοι δεν υπάκουαν σ' αυτή την αντίληψη έπρεπε να εξαφανιστούν!
Το γεγονός ότι τα δύο μοντέλα «φανατισμού» και «σωτηρίας του κόσμου» όχι μόνο αντιμάχονται αλλά έχουν και την ίδια ιδεολογική αφετηρία, εμφαίνεται στη συνεργασία τους... Οι τζιχαντιστές του ISIS είναι νέοι που οι Αμερικανοί στρατολόγησαν προκειμένου να χτυπήσουν τον Άσαντ. Οι μιντιακοί στρατολογητές προετοίμασαν τον πόλεμο, επικαλούμενοι δυτικές αξίες και νοήματα που υπάρχουν τόσο όσο και τα ανύπαρκτα χημικά του Άσαντ ή τα δήθεν όπλα μαζικής καταστροφής του Σαντάμ Χουσεΐν. Οι ίδιοι ενίσχυσαν την Αλ Κάιντα προκειμένου να χτυπήσει τους σοβιετικούς στο Αφγανιστάν, και η οποία στράφηκε στη συνέχεια εναντίον του Φρανκενστάιν δημιουργού της. Οι ίδιοι χρησιμοποιούν ή ανέχονται την στρατιωτική δραστηριότητα τον Ερντογάν (σύμμαχο του ISIS) στη Συρία, στη Λιβύη αλλά και στον Καύκασο.
Τώρα ο νέος «δαίμονάς» τους θα είναι ο πρώην σύμμαχός τους, ο φονταμενταλιστής Ερντογάν, που βλέπει τον εαυτό του σαν "νέο Μωάμεθ". Μαζί του δαιμονοποιούνται και τα αθώα θύματα του εγκέλαδου.
Ο ρόλος του «Σαρλί Εβντό» δεν είναι τυχαίος, είναι μία δεξαμενή μίσους που προετοιμάζει το έδαφος της νέας σταυροφορίας των Δυτικών… Είναι οι μακελάρηδες που κάνουν τα γεωπολιτικά τους παίγνια, χλευάζοντας την τραγωδία των απλών ανθρώπων... Σε τι διαφέρουν από τους ναζί;