Αθέατα άβατα...

Μα πως είναι δυνατόν οι αντιεξουσιαστές να μην ενδιαφέρονται για τις συνθήκες διαβίωσης αυτών των ανθρώπων; Δεν τους νοιάζει πως ζουν αυτοί οι άνθρωποι; έλεγε το πρωί κάποιος εκπρόσωπος του Χρυσοχοΐδη, στον ΣΚΑΙ, ενώ εμείς παρακολουθούσαμε σκηνές από εκκένωση κατάληψης στέγης προσφύγων στη Δερβενίων, στα Εξάρχεια.
Έλα ντε. Τόση απονιά. Ευτυχώς που υπάρχουν αυτοί οι ψυχοπονιάρηδες που τους λυτρώνουν πετώντας τους έξω και χτίζοντας τις πόρτες των κτιρίων, για να ερειπώνουν και να καταρρέουν με τάξη και ευπρέπεια.
Θα καθαρίσουμε τα Εξάρχεια. Θα γίνει μια κανονική γειτονιά του κέντρου. Έχει ήδη αλλάξει πρόσωπο, έλεγαν με ικανοποίηση καλεσμένοι και δημοσιογράφοι. Γιατί ως γνωστόν όταν δεν έχει ψωμί, φταίνε οι πρόσφυγες και τα Εξάρχεια.
Λίγο πιο κάτω, Πλατεία Βάθη, Ομόνοια, Αθηνάς, Μενάνδρου, Μεταξουργείο γίνεται ο χαμός. Υπάρχουν ακόμη ολόκληρες περιοχές όπως ο Βοτανικός που αν χαθείς με όχημα νύχτα, νομίζεις ότι είσαι στην Αυλή των Θαυμάτων. Υπάρχουν περιοχές-άβατα στη Δυτική Αττική που αν μπεις κατά λάθος, οι πιθανότητες να ξαναβγείς είναι όσες και να πάει ο πλούσιος στον Παράδεισο.
Εκεί που η φτώχεια και ο αποκλεισμός πάνε χέρι-χέρι με το έγκλημα.
Όλα αυτά είναι άγνωστα και αθέατα. Σαν να μην υπάρχουν. Κάτι απροσδιόριστο, αόριστο και μακρινό.
Το μόνο χειροπιαστό είναι ότι λένε όλη μέρα τα ΜΜΕ των διαπλεκόμενων.