Όταν ταπεινώνονται τα φρούρια κι οι πανοπλίες πέφτουν. Όταν οι ψυχές αφοπλίζονται από μουσικές εξαίσιες και ευάλωτες στην Αγάπη μένουν. Όταν το Εγώ κενώνεται οριστικά και πληρώνεται μεθυστικά από τον έρωτα του Άλλου. Όταν η Ανάσταση δεν είναι μύθος μήτε πίστη ούτε αναμενόμενη ελπίδα αλλά ολόιδια η ζωή. Όταν διακόσιοι σπόροι κερασιάς γονιμοποιούν την άβυσσο. Τότε ζήτω η άνοιξη, ζήτω η αλληλεγγύη, ζήτω η ζωή που πεθαίνει χίλιες φορές κι ανασταίνεται άλλες τόσες, ζήτω η Αγάπη που «ουδέποτε εκπίπτει», ζήτω το δικαίωμα όλων να ζουν τη ζωή σαν δώρο μοναδικό και ανεπανάληπτο.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ
*Τα κόκκινα αυγά με συνθήματα των Βιρμανών διαδηλωτών
