Ο εκ-βιασμός των ψηφοφόρων...

Τίποτα δεν έχει αλλάξει...

Η βία του Δημάρχου Βόλου παραπέμπει σε ανάλογα περιστατικά περασμένων αιώνων, τότε που σύμφωνα με την εφημερίδα «Ακρόπολις» (20/10/1892) ο Δήμαρχος Αλμυρού «Ενίκησε χάρις εις την αναφανδόν υποστήριξιν του ληστάρχου Τσούλη όστις ηπείλησε θανάτω και εξοντώσει όσους καταψηφίσωσιν αυτόν»*.

Η βία και η διαχείρισή της πολλές φορές αποδείχθηκε ο κρισιμότερος παράγοντας κάθε είδους πολιτικών εκλογικών διαδικασιών.

Η οπλιτική βία των ληστών και η χρησιμοποίηση της για πολιτικούς σκοπούς ήταν διαδεδομένη στις δύο τελευταίες δεκαετίες του 19ου αιώνα και στις αρχές του 20ου. Συνδετικός κρίκος μεταξύ ληστών και πολιτικών προσώπων ήταν οι δήμαρχοι, νομάρχες, πάρεδροι, οι οποίοι ως δημοτικοί άρχοντες και ως εντολοδόχοι των πολιτευτών (οι οποίοι τύχαινε να είναι μεγαλοτσιφλικάδες, όπως οι Ζάππας, Ζωγράφος, Καραπάνος) συνέδεαν τη συμμορία και τον πολιτευτή. Με άλλα λόγια, οι άμεσα ενδιαφερόμενοι και ιδιαίτερα οι ισχυροί, ευνοούσαν την παρεμβολή της συμμορίας στην πολιτική διαδικασία, προκρίνοντας μ’ αυτόν τον τρόπο την αναγωγή της συμμορίας σε ανεπίσημο αλλά ουσιαστικό πολιτικό πλην παραθεσμικό παράγοντα…

Τώρα στη θέση των ληστών είναι οι μπράβοι (όπως αυτοί που κατέλαβαν το δημοτικό συμβούλιο της Ρόδου) και οι μαφίες…

...όλα όπως παλιά.

Όσο για τον κ. Μητσοτάκη, καταδικάζει τη βία... "απ' όπου κι αν προέρχεται"!

* Εφ. Ακρόπολις 20/10/1892, πρβλ.Μαρούλα Κλιάφα Τρίκαλα… τ. Α’, σσ.112-113 (Παρατίθεται στο βιβλίο μου «Το ματωμένο θέρος του 1882»)