«Ασχημόνησε ένας...» ρητόρευσε με πάθος από του βήματος της Βουλής ο Μιχ. Χρυσοχοΐδης. «Ασχημόνησε», έκανε δηλαδή μια απλή απρέπεια, δεν βεβήλωσε καν τη μνήμη ενός νεκρού, ούτε έπληξε το δημοκρατικό δικαίωμα ενός πολίτη να τιμήσει έναν 15χρονο έφηβο, που έγινε σύμβολο της αντίστασης κατά του αυταρχισμού, της αυθαιρεσίας, της φασιστικής νοοτροπίας και της φονικής βίας των δυνάμεων καταστολής.
«Ασχημόνησε ένας…». Μόνο που άλλος ένας ασχημόνησε κόβοντας πρόστιμο σε μια γυναίκα που θέλησε να αφήσει ένα τριαντάφυλλο στο Πολυτεχνείο. Άλλος ένας κακοποίησε σεξιστικά ένα κορίτσι στους Αμπελόκηπους. Άλλοι τσάκισαν στο ξύλο έναν μεθυσμένο στα Εξάρχεια. Άλλοι ξεγύμνωσαν νέους… Δεν είναι, λοιπόν, ένας κύριε που ασχημονεί.
«Έξεστι Κλαζομενίοις ασχημονείν» (συνηθίζεται στους Κλαζομένιους να διαπράττουν απρέπειες), όπως συνηθίζεται και στους αστυνομικούς. Και είναι γνωστό πως για να «ασχημονήσουν» πρέπει κάποιοι να τους γεμίσουν το μυαλό και την ψυχή με μίσος και σκατά. Κι αυτό είναι δουλειά των πολιτικών προϊσταμένων τους. Δηλαδή δική σας κύριε Χρυσοχοΐδη…
(ΓΧΠ)
