«Mαύρη ψυχή»

 Τα ανθρωποειδή χτυπούν με μανία το κεφάλι του Ζακ. Χυμούν πάνω του σαν ύαινες. Οι κραυγές του τους εξάπτουν ακόμα πιο πολύ. Χτυπούν ξαναχτυπούν με απίστευτη αγριότητα. Πατούν στο κεφάλι το εξουδετερωμένο θύμα τους. Όχι, δεν έχουν όνομα. Το όνομά τους είναι «μαύρη ψυχή». Σαν κι αυτές που περιφέρονται φορώντας ανθρώπινες προσωπίδες. Σαν κι αυτές που συνεχίζουν να σκοτώνουν παντοιοτρόπως, με γροθιές, με γκλομπ, με μαχαίρια, με σφαίρες, με λέξεις. Σαν αυτές που ξερνούν δηλητήριο και ψέματα, επιμένοντας χωρίς ντροπή να διαδίδουν ότι «Μπήκε στο κοσμηματοπωλείο για να κλέψει», ότι δήθεν «ήταν υπό την επήρεια ναρκωτικών», ότι «κρατούσε μαχαίρι». Κι ας αποδείχτηκε με αδιάσειστα στοιχεία ότι δεν κρατούσε μαχαίρι, ότι η τοξικολογική εξέταση ήταν «καθαρή», ότι μπήκε στο κοσμηματοπωλείο για να ξεφύγει απ’ τους διώκτες του. Είναι αυτές που εξακολουθούν να «δολοφονούν» το Πρόσωπο του Ζακ και μετά θάνατον. Όχι μόνο στο όνομα κάποιας υπερασπιστικής γραμμής των συνηγόρων των κατηγορουμένων για το φόνο, αλλά και στο όνομα των «λευκών ιδεών» και της «κανονικότητας» της κυρίαρχης τάξης.

Με τη δαιμονοποίηση του Ζακ, του Λουκμάν, του Παύλου Φύσσα, τρέφονται οι «μαύρες ψυχές» και συγχρόνως διαμορφώνονται οι συνθήκες για τον «πόλεμο των κάτω». Ότι δήθεν για την κρίση, για τη σήψη, για τη διαφθορά δεν ευθύνονται οι «από πάνω», δεν ευθύνεται η Ζήμενς, η Νοβάρτις, τα «πέιπερς» του Παναμά και της Πανδώρας, οι μίζες των υποβρυχίων, των πούλμαν, του σιδηροδρόμου της Πελοποννήσου, των «τεμαχισμένων» δρόμων, των γεφυρών, των «πετσωμένων» μίντια κ.ά., αλλά ευθύνονται οι «κάτω», οι underdogs, οι πρόσφυγες, οι ξένοι, οι γκέι, οι τρανς, οι γυναίκες που διεκδικούν ισοτιμία, οι αντιφασίστες, οι αλληλέγγυοι, οι Ρομά, οι μετανάστες, οι κομμουνιστές, οι σοσιαλιστές!

Η αιτία της γενικευμένης σηψαιμίας είναι δήθεν οι άλλοι. Η ταυτότητα του εχθρού έχει ήδη περιγραφεί. Οι αντίπαλοι του κοινωνικού εμφύλιου έχουν στηθεί. Από εδώ οι “νοικοκυραίοι” κι από κει οι άλλοι. Οι άνθρωποι της τάξης και της «κανονικότητας», ο νοικοκύρης που θα τσακίσει τον μη κανονικό Ζακ, η χρυσαυγίτικη φονική μηχανή που θα σκοτώσει τον Λουκμάν, το φασιστικό τέρας που θα στρίψει το μαχαίρι στην καρδιά του Παύλου Φύσσα. Το χέρι του φονιά θα το οπλίζει πάντα η "δαιμονοποίηση του άλλου", η ρητορική μίσους των δεξιών μίντια, που γεμίζουν με σκουπίδια το κεφάλι του ακροατηρίου τους, οι μανικές επιθέσεις φασιστοειδών στο διαδίκτυο, των τηλε-κηρύκων και των θρησκευτικών οργανώσεων, των εθνικιστών και των πυρήνων νεοναζί στους οργανωμένους "στρατούς" των ποδοσφαιρικών ομάδων.

Αυτή η κοινωνία, αυτός ο κόσμος της χομπσιανής ζούγκλας πορεύεται από βία σε βία, από το μίσος στη μνησικακία. Όλες οι αντιθέσεις εδώ λύνονται με τη βία. Η κυρίαρχη ηθική νομιμοποιεί τον ανταγωνισμό και τη βία μέχρις εσχάτων, δημιουργώντας ηθική ακαμψία. Η βία κυριαρχεί παντού. Η αιματηρή αυτοδικία θα επικρατήσει ως λογική των νοικοκυραίων, που μαζί με τους μπάτσους θα σκοτώσουν τον Ζακ. Αυτών που θα διαπομπεύσουν της οροθετικές γυναίκες. Αυτών που θα δώσουν στη δημοσιότητα τα ονόματα 5χρονων νηπίων, βορά στο μίσος των ξενοφοβικών. Αυτών που θα σπρώξουν στη θάλασσα την έγκυο πρόσφυγα. Αυτών που θα δολοφονήσουν την Ελένη, τη Δώρα, τη Μαρία. Αυτών που θα «κόψουν» το τηλέφωνο καταγγελιών της εργοδοτικής αυθαιρεσίας στην Επιθεώρηση Εργασίας…

Αυτή είναι η ιδεολογική, η αξιακή και η πολιτική «σκευή» της δεξιάς, που αποτελεί όνειδος για την ελληνική κοινωνία του 21ου αιώνα. Αυτό είναι το περιβάλλον του "κοινωνικού εμφυλίου", που παρέχει συνθήκες ασφάλειας στους "από πάνω"...