Οι Αρχάγγελοι του Νοέμβρη

Ματώνει ο Νοέμβρης όπου κι αν τον αγγίξεις, ματώνεις εσύ, εγώ, εμείς.

Ακίδες παντού στην αφή μας.

Σφαίρες οι μνήμες.

Θρήνοι πάνω από τα σώματα των συντρόφων μας,

τα σώματα τους Αρχάγγελοι χωρίς φτερά να κείτονται στα πεδία των μαχών μας.

Πόλεμος ο Νοέμβρης, αιχμηρός και περήφανος. Μάχες, οι μάχες μας γύρω από τους πεσμένους μας   και ’μεις, χέρια σφιγμένα σε αλυσίδες, κύκλος γύρω τους μην τους αρπάξουν, μην τους σκυλέψουν οι άλλοι.

Γέμισε ο μήνας Αρχαγγέλους.

Και πρώτος μπροστά απ’ όλους, τους ζωντανούς και πεθαμένους, εκείνος,

ο Άρχων, ο Μιχαήλ, ο Πρωταρχάγγελος, ξεθηκαρώνει το πύρινο σπαθί, απλώνει το χέρι, απλώνει τις φτερούγες, καλεί το προσκλητήριο προτού κινήσει η πορεία.

Πολυτεχνείο

Παρόντες όλοι!

Κουμής Ιάκωβος

Παρών!

Κανελλοπούλου Σταματίνα

Παρούσα!

Καλτεζάς Μιχαήλ

Παρών!

Στώμεν καλώς, στώμεν μετά φόβου για τους ασώματους νεκρούς μας.

Και προχωράμε.

 *Επιμέλεια κειμένου: Νινέτα Πλυτά