«Όχι στην επιλεκτική ευαισθησία»

Όταν λέμε «Όχι στην επιλεκτική ευαισθησία», όταν υποστηρίζουμε πως «Όλοι οι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο -στην Ουκρανία, στην Υεμένη, στο Νότιο Σουδάν, στο Αφγανιστάν, παντού- αξίζουν την ίδια συμπόνια», δεχόμαστε από τους όψιμα ευαίσθητους, από φασίστες, αλλά και από «νέο-δεξιούς», από αυτούς που δεν βρήκαν μία λέξη ενάντια στα pushbacks της κυβέρνησης Μητσοτάκη, ούτε ενάντια στον φασίστα της Λέσβου που φωνάζει στην έγκυο προσφύγισσα: «είσαι γκαστρωμένη μωρή; στ’ αρχίδια μας, εμείς σε γαμήσαμε;», όλοι αυτοί, λοιπόν, μας κατηγορούν ως υποστηρικτές του Πούτιν!

Οποιαδήποτε αναφορά σε άλλον πόλεμο, σε άλλη γενοκτονία, σε άλλα εγκλήματα (στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ, στη Λιβύη, στη Συρία…) συνιστά -λένε- προσπάθεια συγκάλυψης της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία. Ως εάν ο μόνος πόλεμος που γίνεται μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο να είναι αυτός εδώ!    

Είναι οι ίδιοι που δεν βλέπουν το λιμό στην Υεμένη, ούτε τα νεκρά παιδιά από την πείνα και τις βόμβες της «συμμάχου» Σαουδικής Αραβίας, στην οποία η κυβέρνηση Μητσοτάκη έδωσε συστοιχίες πυραύλων Πάτριοτ.

Είναι αυτοί που αδυνατούν να διαγνώσουν γιατί ο πόλεμος στην Ουκρανία εντάσσεται σε μία σειρά πολεμικών συγκρούσεων, που έχουν ως αιτία τους τούς γεωοικονομικούς και γεωπολιτικούς ανταγωνισμούς των υπερδυνάμεων, με θύματα πάντα τους λαούς.

Διαβάζω την πρόσφατη δήλωση της ηθοποιού Α. Τζολί(πρέσβειρα του ΟΗΕ) από την επίσκεψή της στην Υεμένη: «Καθώς συνεχίζουμε να παρακολουθούμε τη φρίκη που εκτυλίσσεται στην Ουκρανία και ζητάμε τον άμεσο τερματισμό της σύγκρουσης, βρίσκομαι εδώ στην Υεμένη για να υποστηρίξω ανθρώπους που επίσης χρειάζονται απεγνωσμένα την ειρήνη. Η κατάσταση εδώ είναι μια από τις χειρότερες ανθρωπιστικές κρίσεις στον κόσμο, με έναν άμαχο να σκοτώνεται ή να τραυματίζεται κάθε ώρα το 2022. Μια οικονομία κατεστραμμένη από τον πόλεμο και πάνω από 20 εκατομμύρια Υεμενίτες να εξαρτώνται από την ανθρωπιστική βοήθεια για να επιβιώσουν».

Μόνο οι πάσχοντες από ιδεοληπτική τύφλωση δεν μπορούν να δουν πως η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία δεν είναι παρά ένας κρίκος στην αλυσίδα των πολεμικών συγκρούσεων και των δεινών των λαών σε όλο τον κόσμο. 

Είναι πλέον γνωστό ότι οι πλανητικές υπερδυνάμεις, αντί για έναν «μεγάλο πόλεμο» που θα σήμαινε την ολοκληρωτική καταστροφή λόγω του υπάρχοντος πυρηνικού οπλοστασίου, έχουν επιλέξει τις «ελεγχόμενες συγκρούσεις». Για έναν τέτοιο πόλεμο μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας, μίλησε ενώπιον των δημοσιογράφων(του ξέφυγε) ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν.

Αντί λοιπόν ενός παγκόσμιου πολέμου οι αντίπαλοι επιλέγουν πολλούς "ελεγχόμενους πολέμους"*, όπως έγραφε προφητικά ο Π. Κονδύλης(Θεωρία Πολέμου). Μόνο που κι αυτοί οι πόλεμοι σημαίνουν ποτάμια αίματος, θάνατο και προσφυγιά για τους λαούς, και τεράστια κέρδη για τους ολιγάρχες και τις πολυεθνικές.

Συμπέρασμα: Ο πόλεμος στην Ουκρανία εντάσσεται στο πλαίσιο των πολλαπλών ελεγχόμενων πολεμικών συγκρούσεων (Συρία, Υεμένη, Αφγανιστάν, Ιράκ, Σουδάν, Λιβύη, Σαχέλ κ.ά.), τις οποίες προκαλούν ή υποθάλπουν οι υπερδυνάμεις. Επιβάλλεται, συνεπώς, να αντιμετωπίζουμε ενιαία τους πολέμους, καθώς έχουν την ίδια αφετηρία και την ίδια αιτία. Γιατί κατανοώντας την αιτία, ο αγώνας μας για την ειρήνη γίνεται πιο αποτελεσματικός, καθώς μπορούμε να αποκαλύπτουμε τις προσπάθειες της προπαγάνδας να νομιμοποιεί τους πολέμους.

Γιατί ένα αντιπολεμικό κίνημα που «βλέπει» σωστά, είναι θεμελιώδης παράγοντας αποτροπής του πολέμου και εγκαθίδρυσης της ειρήνης.  

Και γιατί, τέλος, οι λαοί που υποφέρουν από τους πολέμους, αξίζουν εκ μέρους μας την ίδια συμπόνια και την ίδια αλληλεγγύη.

*Το δόγμα των "ελεγχόμενων πολέμων" έχει ως στόχο τον μείζονα ζωτικό χώρο της αναδυόμενης πλανητικής υπερδύναμης. «Η αμφισβήτηση της πλανητικής ηγεμονίας (των ΗΠΑ) δεν σημαίνει αναγκαστικά ότι ένας νέος ηγεμόνας(Κίνα και Ρωσία) νικά κατά μέτωπο και αντικαθιστά τον παλαιό, αλλά «μπορεί και να σημαίνει, πιο περιορισμένα, ότι μια ανερχόμενη περιφερειακή δύναμη συγκροτεί βαθμηδόν γύρω της έναν μείζονα χώρο και απαγορεύει στην πλανητική ηγεμονική Δύναμη να επεμβαίνει με οιονδήποτε τρόπο στον χώρο αυτό...», γράφει ο Π. Κονδύλης (Θεωρία του Πολέμου, σελ. 369). Γι' αυτό η Ουάσινγκτον επιχειρεί να περιορίσει τον «μείζονα χώρο» της "νέας αυτοκρατορικής δύναμης", που είναι η Κίνα και η σύμμαχός της Ρωσία.

**Το κοριτσάκι της φωτογραφίας από την Υεμένη δεν ζει πια