Φυλακίστηκε γιατί έσβηνε φωτιές!

Ένας φιλότιμος άνθρωπος με υψηλή οικολογική ευαισθησία, με αίσθημα αλληλεγγύης και προσφοράς, ο Θεοδόσης Κακούρης, δεν δίστασε ούτε στιγμή όταν ξέσπασε η μεγάλη φωτιά στην Αττική πέρυσι, και ρίχτηκε στις φλόγες για να σώσει ζωές, το δάσος, τα σπίτια. Η στάση του αυτή του κόστισε ένα χρόνο σχεδόν στη φυλακή.

Τον φυλάκισαν με την κατηγορία του εμπρηστή! Είχαν ανάγκη τότε από εμπρηστές, από ανθρώπους στους οποίους θα μετέθεταν τις δικές τους πολιτικές και επιχειρησιακές ευθύνες. Γιατί πρέπει να φαίνεται ότι ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης και η κυβέρνησή του δεν φταίνε ποτέ.

Γιατί στο δόγμα: «φταίνε πάντα οι άλλοι», χρειάζονται φταίχτες!

Γι’ αυτό οι μισθωμένοι γραφιάδες τους έγραφαν πως «Η αλληλεγγύη είναι μπίζνα». Ότι δεν υπάρχει ανιδιοτέλεια, αλλά μόνο ατομικό συμφέρον. Ότι όλα πωλούνται κι αγοράζονται. Στο παζάρι η Ηριάννα κι ο Περικλής, το ίδιο και ο Αποστολόπουλος που βουτάει στις θάλασσες για να σώσει ανθρώπους, το ίδιο και ο Θεοδόσης.

Money, follow the money (ακολούθησε το χρήμα), έγραφε ο δεξιός αρθρογράφος. Μόνο έτσι κατά τη γνώμη του μπορεί να εξηγηθεί η ανθρώπινη συμπεριφορά. Δεν υπάρχει ανιδιοτέλεια, δεν υπάρχει η συμπάθεια, ούτε η αγάπη ως δώρο και δόσιμο. Για τον έρωτα ας μη συζητάμε. Ακόμα και το γάλα της μάνας τους μετριέται σε χρήμα.

Αφού η αλληλεγγύη είναι «μπίζνα», τότε και οι αλληλέγγυοι είναι ύποπτοι. Αν υπάρχει μόνο το ατομικό συμφέρον, τότε ο εθελοντισμός είναι ένα ψέμα και οι εθελοντές είναι κάποιοι που έχουν «κρυφές ιδιοτελείς επιδιώξεις»!

Οι δικαστές που διέπονται από την παραπάνω λογική, εύκολα αφήνουν ελεύθερο έναν Λιγνάδη, ενώ προφυλακίζουν με ελαφρά συνείδηση έναν άνθρωπο που ρίχτηκε στις φλόγες για να τις σβήσει. Δεν είναι θέμα διαπλοκής των εξουσιών, αλλά ερμηνείας των νόμων και των ανθρώπινων πρακτικών από δικαστές που έχουν δεξιά, δηλαδή ατομικιστική, ιδεολογία.

Τώρα που ο Θεοδόσης Κακούρης αθωώθηκε ομόφωνα, είπαν πως επρόκειτο για «Δικαστική πλάνη». Τον εκτέλεσαν σε ζωντανό θάνατο δι’ εξευτελισμού και τώρα τον «αθωώνουν» με το επιχείρημα της «πλάνης».

 Πώς όμως επιστρέφονται 11 μήνες από τη ζωή κάποιου;  Πώς ο Θεοδόσης θα επιστρέψει στη ζωή;

Ο Θεοδόσης δεν ανοίγει τηλεόραση. Δεν θέλει να παρακολουθεί ειδήσεις.

Ο στόχος τους επιτεύχθηκε. Ο ενεργός πολίτης, αυτός που διεκδικεί, ο αλληλέγγυος που στέκεται στο πλευρό προσφύγων, ο εθελοντής που σβήνει φωτιές, ο διασώστης που σώζει παιδιά, τιμωρούνται γι' αυτό που είναι.

Το μήνυμα είναι σαφές: Αν θέλεις να είσαι ασφαλής «κάτσε στ’ αυγά σου», κάνε τη δουλίτσα σου, σκύψε υπομονετικά το κεφάλι. Μην μπλέκεις! Αρκέσου στην ευνουχισμένη ανθρωπιά σου, στην ατομική συμπόνοια του φιλόπτωχου ταμείου της ενορίας (αυτή που ταπεινώνει τον λήπτη και διαφθείρει τον δωρητή), στις «παγκόσμιες μέρες» (προσφύγων, περιβάλλοντος, αστέγων, γατών, σκυλιών, παιδικής εκμετάλλευσης, τράφικινγκ κ.ά.) και σε πνιγμένες κατ’ ιδίαν κραυγές. Ποτέ δημόσια, ποτέ στο δρόμο. Μόνο ιδιωτικά.

Ο Δρόμος ως πολιτικός τόπος της κοινής δράσης, εκεί όπου υφαίνεται αποτελεσματικά το αίσθημα του εαυτού με το αίσθημα του άλλου, τίθεται ουσιαστικά εκτός νόμου.

Ο Κεν Λόουτς, ο σκηνοθέτης του I Daniel Blake, αναφερόμενος στις σημερινές κοινωνικές αλλαγές και το νέο ανθρωπότυπο, έλεγε: «Μεγάλωσα τη δεκαετία του '40 και του '50 όταν η συνείδηση των ανθρώπων επέβαλε ότι καθένας έπρεπε να εργάζεται για το κοινό καλό. Αυτό δεν ισχύει πια. Όταν έφτασε η Μ. Θάτσερ και επέβαλε τη νεοφιλελεύθερη συνείδηση σε ολόκληρη την Ευρώπη. Τώρα, το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνετε είναι να αναζητήσετε τον εαυτό σας, να σκεφτείτε ότι είστε μόνοι, ότι πρέπει να φροντίσετε τον εαυτό σας. Να θεωρήσετε τους άλλους ως ανταγωνιστές, εχθρούς, να σκεφτείτε τι μπορείτε να κάνετε καλύτερα από αυτούς. Όταν μεγαλώναμε, είμαστε όλοι μαζί, τώρα είναι ο ατομικισμός που επικρατεί…».

Αυτοί/ές που αμφισβητούν σήμερα το νεοφιλελεύθερο υπόδειγμα, τον ατομικισμό, οι ενεργοί πολίτες, τσακίζονται, βασανίζονται, τρομοκρατούνται, παρακολουθούνται, τυλίγονται σε μία κόλλα χαρτί, φυλακίζονται, όπως ο Θεοδόσης Κακούρης.  

Αυτή είναι η εφαρμοσμένη πολιτική των επιγόνων της Θάτσερ και του Ρήγκαν, όπως ο Κυριάκος Μητσοτάκης.

Αυτό βιώνουμε σήμερα…