Το προσφυγικό και οι υποκριτές
[ Γιώργος X. Παπασωτηρίου / Ελλάδα / 13.11.21 ]«Γίνονται βίαιες και παράνομες επαναπροωθήσεις προσφύγων»; Αφαιρούν την μηχανή από τις βάρκες κι αφήνουν καταμεσής στο πέλαγο γυναίκες εγκύους και μικρά παιδιά; Σέρνουν καΐκια με απελπισμένες ψυχές στα διεθνή ύδατα; Ξανά και ξανά οι ίδιες ερωτήσεις από την Υπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ, τη Διεθνή Αμνηστία, το «Σπίγκελ», τον «Γκάρντιαν», το BBC, την Μπέγκελ. Ξανά και ξανά οι ίδιες στερεότυπες αρνητικές απαντήσεις. «Λέτε ψέματα», λέει η Ολλανδή δημοσιογράφος στον πρωθυπουργό. «Είστε υποκριτές» γράφουν οι δεξιές (ναι, οι δεξιές) εφημερίδες στην Ιταλία, επικρίνοντας τις Βρυξέλλες, που αδιαφορούν για τα όσα συμβαίνουν στο μεταναστευτικό. «Πώς μπορεί να απαιτεί (η ΕΕ) από τα κράτη να προστατεύουν τα σύνορά τους χωρίς, ωστόσο, να βοηθούνται οικονομικά να δημιουργήσουν υποδομές;»*, γράφουν.
Το ερώτημα επέστρεψε μετά την όξυνση της μεταναστευτικής κρίσης στα σύνορα Πολωνίας-Λευκορωσίας.
Βέβαια, η συντηρητική προσέγγιση του μεταναστευτικού είναι κατασταλτική –καθώς περιορίζεται στα «τείχη» και τις δυνάμεις καταστολής-, και δεν ενδιαφέρεται για να θεραπεύσει τις αιτίες του προβλήματος.
Παραδόξως, όμως, αυτό που γράφουν οι συντηρητικές ιταλικές εφημερίδες, είπε και η Ολλανδή δημοσιογράφος στον πρωθυπουργό. Το θυμίζουμε:
«Γιατί δεν είστε ειλικρινής; Γιατί δεν λέτε πως "οι Βρυξέλλες μας άφησαν μόνους, περιμέναμε έξι χρόνια, κανείς δεν έκανε τίποτα, θα πρέπει να γίνουν μετεγκαταστάσεις, δεν τις κάνουν, τώρα πρέπει να μιλήσω και ναι, κάνω βίαια, απάνθρωπα pushbacks". Γιατί σταματήσατε να χτυπάτε την πόρτα των Βρυξελλών για το θέμα των μετεγκαταστάσεων;».
Αλλά ο Έλληνας πρωθυπουργός αντί να δει την πολιτική ουσία, αντέδρασε απέναντι στη δημοσιογράφο, όπως αντέδρασε και στην κηδεία του Μίκη Θεοδωράκη, όταν επέπληξε τον ΓΓ του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα, για τις αποδοκιμασίες εναντίον του! Το κακό είναι ότι πολλοί(οι συνήθεις «οπαδοί») επικρότησαν αυτή τη "ναρκισσιστική" αντίδραση του πρωθυπουργού, εστιάζοντας στην… αισθητική της ερώτησης και όχι στην ουσία. Όμως για τις μύγες και τους απελπισμένους, ο ιστός της αράχνης δεν είναι "έργο τέχνης", αλλά αιτία της αιχμαλωσίας τους και θανάσιμη παγίδα. Γι' αυτό η "αισθητικοποίηση" της πολιτικής, όπως έλεγε ο Μπένγιαμιν, ταυτίζεται συχνά με τον φασισμό...
* https://www.courrierinternational.com/article/vu-ditalie-sur-la-question-des-murs-aux-frontieres-la-position-de-lue-est-floue-et-hypocrite