Το κέρδος

Κέρδος θα πει μια σταγόνα ουρανού που δεν έσταξε ποτέ. Ο ουρανός υπάρχει, το νερό υπάρχει κι εσύ πεθαίνεις από δίψα κι εσύ πνίγεσαι μέσα στο φόβο σου. Κέρδος θα πει ένα παιδί πεθαμένο στα έγκατα του σύννεφου. Κανείς δεν ψάχνει εκεί, στα σύννεφα των πεθαμένων παιδιών. Τα σύννεφα είναι ο τάφος των παιδιών που γεννήθηκαν για να μην ονειρευτούν.

«Με την τοκογλυφία*

δεν ζωγραφίζουν οι άνθρωποι

παράδεισους στις εκκλησίες

μετά βαΐων και κλάδων,

την Παναγιά να δέχεται τον άγγελο εξ ουρανών

κι απάνω εκεί στο πρόχειρο μολύβωμα να λάμπει

το φωτοστέφανό της»

 Κέρδος θα πει, το ουρλιαχτό μέσα στη νύχτα. Βιάζεται ένα παιδί. Σκοτώνεται ένα παιδί. Καταπλακώνεται από βουνά ένα παιδί. Ένα παιδί τυλίγεται με τα λινά τραπεζομάντιλα, με τα μεταξωτά χαμόγελα και βεβαιώνει μονάχο, καταμόναχο τον θάνατό του. Αυτό είναι το κέρδος: να μετράς. Ποιήματα και τραπεζικά ομόλογα. Λέξεις και αριθμούς. Αυτή η απάτη. Αυτή η ζημία σε ποιήματα, αυτός ο θάνατος της σιωπής. Είναι το κέρδος.

 «Με την τοκογλυφία,

κρίμα μεγάλο κι άδικο ενάντια στη φύση,

κάτι μπαγιάτικα αποφάγια το ψωμί σου

χάρτινο το ψωμί σου, χωρίς το στάρι των βουνών και το σκληρό αλεύρι.

 Με την τοκογλυφία ξεχαλινώνονται οι γραμμές

κι άνθρωποι δεν βρίσκουν τόπο να φωλιάσουν.

Η πέτρα τρώει το λιθοξόο

κι ο αργαλειός τον υφαντή».

Το κέρδος φουσκώνει τα πανιά. Το κέρδος κάνει τυμπανιαία τα πτώματα των παιδιών που ξεβράζονται στις άκρες των ποιημάτων. Στα γήπεδα. Στα βιβλία. Στα εργοστάσια. Παντού όπου υπάρχει χώρος για ταπείνωση. Παντού όπου υπάρχει χώρος για το κέρδος.

 Είναι ένας θρίαμβος το κέρδος, αλλά είναι ο θρίαμβος της ήττας. Το κέρδος, αυτός ο φονιάς των παιδιών, με τα χαλύβδινα πέλματα και τον συμπαγή θόρυβο της φονικής σιγής: σκοτώνει το κέρδος, κρεμάει τις ψυχές των παιδιών στην άκρη της ανάσας του. Το κέρδος κρεμάει τα κέρδη του στον λαιμό του θανάτου.

 «Σκουριάζει η σμίλη με την τοκογλυφία.

Σκουριάζει η τέχνη κι ο τεχνίτης,

τρώει το νήμα ο αργαλειός,

κανείς δεν ξέρει πια να κάνει τα χρυσοκέντητα,

έχει λεκέδες το γαλάζιο, σκορπίζεται το κρεμεζί,

Μέμλινκ δεν βρίσκει πια το σμαραγδί.

Έσφαξε η τοκογλυφία μες τη μήτρα το παιδί,

στόμωσε του νέου την ορμή,

την άνοια, την παράλυση έφερε στο κρεβάτι,

πήγε και ξάπλωσε ανάμεσα στη νύφη

και στον γαμπρό της

ΠΑΡΑΦΥΣΗ»

 Καταπίνει ένα διαμάντι το παιδί και πεθαίνει από πείνα. Αυτό το παιδί μπροστά στα πόδια σου είναι το κέρδος. Το κέρδος σου είναι ο θεός που γελάει.

 «Έφεραν πόρνες στην Ελευσίνα,

σερβίρουν πτώματα…

 έτσι προστάζει η τοκογλυφία».

   (Σχεδίασμα)

 *Μέσα στα εισαγωγικά, αποσπάσματα από το ποίημα του Έζρα Πάουντ, «Με την τοκογλυφία», σε μετάφραση του ποιητή Γιώργου Μπλάνα.