Το ΒΗΜΑ, η κυβέρνηση, τα Εξάρχεια και η Χιλή...

[ Γιώργος X. Παπασωτηρίου / Ελλάδα / 08.11.19 ]

Το δόγμα «Νόμος και Τάξη» ήταν βασικό προεκλογικό σύνθημα της ΝΔ και του Κυριάκου Μητσοτάκη. Η άποψη της προηγούμενης κυβέρνησης ότι το πρόβλημα της εγκληματικότητας είναι σύνθετο, αντιμετωπίσθηκε ως «έλλειψη πολιτικής βούλησης». Έρχεται τώρα μία φιλοκυβερνητική εφημερίδα, όπως το ΒΗΜΑ, και ασκεί κριτική στην κυβέρνηση και τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη ότι «δεν διαθέτει τη βούληση και την πυγμή να επιβάλει την τάξη…». Κατόπιν τούτου, πανικόβλητη η ηγεσία του αρμόδιου υπουργείου επιπίπτει με μανία στα Εξάρχεια προκειμένου να δείξει ότι διαθέτει και την «βούληση» και την «πυγμή».

Μόνο που όλοι αυτοί ξανακάνουν το ίδιο «ιδιοτελές σφάλμα», όπως έλεγε ο Ελβέτιος, καθώς πιστεύουν πως όλος ο κόσμος είναι ότι περικλείεται στη δική τους περιοχή, στα δικά τους εύτακτα-προκρούστεια σχήματα. Εκεί, δηλαδή, όπου δεν υπάρχει φτώχεια και ανεργία, ούτε φόβος και ανασφάλεια. Εκεί όπου τίποτα δεν αντιδρά γιατί δεν έχει ανάγκη να αντιδράσει, γιατί εκεί κατοικεί η εξουσία, οι χρυσοσυσσωρευτές και οι ηδονιστές χωρίς καρδιά. Αυτοί δεν μπορούν να καταλάβουν ότι η βία προκύπτει από την απελπισία που οι ίδιοι προκαλούν.

Υπάρχει, όμως, και κάτι άλλο. «Οι κυβερνήσεις, σήμερα, λέει ο Αγκάμπεν, δεν αποσκοπούν στη διατήρηση της τάξης αλλά στη διαχείριση της αταξίας. Και η αταξία πάντοτε υπάρχει: η κρίση, οι ταραχές, τα συμβάντα, …όλα αυτά τα επικαλούνται ανά πάσα στιγμή. Αλλά το ζητούμενο είναι να παρέμβουν εκ των υστέρων». Η διαμόρφωση εικόνας δήθεν «έκτακτης ανάγκης» θα επιτρέψει την γενίκευση των Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου(δες ΚΕΘΕΑ) και θα δημιουργήσει τις συνθήκες μιας δημοκρατίας υπό περιορισμό. Τα ανθρώπινα δικαιώματα -και σε λίγο ο ίδιος ο νόμος- θα υποχωρήσουν μπροστά στο εμφανιζόμενο ως μεγαλύτερο διακύβευμα, που είναι η τάξη και η ασφάλεια!

Με άλλα λόγια, τα ΜΑΤ δεν θέλουν να επιβάλλουν το Νόμο και την Τάξη στα Εξάρχεια, αλλά να περιορίσουν τη δημοκρατία παντού. Ήδη το συνταγματικό δικαίωμα του συνέρχεσθαι επιχειρείται να περιοριστεί στο όνομα της… ταλαιπωρίας! Οι διαδηλώσεις θα απονομιμοποιηθούν ως δήθεν δραστηριότητα «μειοψηφιών» που στρέφεται εναντίον των… δημοκρατικών (λόγω πλειοψηφίας) «νοικοκυραίων». Μόνο που οι νοικοκυραίοι αυτοί είναι εκείνοι που σκότωσαν τον Ζακ. Είναι οι επίγονοι εκείνων που έφεραν με εκλογές τον Χίτλερ στην εξουσία. Γιατί η πλειοψηφία δεν είναι πάντα συνώνυμη με τη δημοκρατία. Μπορεί να οδηγεί κατευθείαν και στον ολοκληρωτισμό.

Συμπέρασμα: Η αντίσταση στην επιχείρηση «νόμος και τάξη» δεν αφορά μόνο τα Εξάρχεια, αλλά όλη την κοινωνία. Γιατί μέσα από τα Εξάρχεια επιχειρείται η εμβάθυνση της κατάστασης εξαίρεσης δικαιωμάτων, η επιβολή του καθεστώτος του γενικευμένου φόβου, του περιορισμού της δημοκρατίας, της «στρατιωτικοποίησης» της κοινωνίας και της «ουμπεροποίησης» της οικονομίας. Γιατί η Χιλή παραμένει το πρότυπο των νεοφιλελεύθερων κανιβάλων…