Τα Τέμπη και το πολιτικό θέατρο του Κυρ. Μητσοτάκη

[ Γιώργος X. Παπασωτηρίου / Ελλάδα / 30.01.25 ]

Είδα τον Κυρ. Μητσοτάκη στη συνέντευξη με τον Σρόιτερ και θυμήθηκα την μελέτη του Τόμας Μάγερ για την πολιτική ως θέατρο. Η σύγχρονη πολιτική έλεγε ο Μάγερ, επιβάλλει ώστε οι πολιτικοί να υποδύονται αναγκαστικά ρόλους. Οφείλουν μάλιστα να έχουν ένα ευρύ ρεπερτόριο ώστε να ανταποκρίνονται στο έργο που η συγκυρία ή το κοινό απαιτούν. Χθες λοιπόν ο ρόλος του πρωθυπουργού ανταποκρινόταν στη συγκυρία. Ο Κυρ. Μητσοτάκης είχε το ύφος εκείνου που αναφωνεί: «Περίλυπός εστιν η ψυχή μου έως θανάτου». Τόση θλίψη, τόση συντριβή, τόση ταπεινότητα δεν είχε επιδείξει ποτέ μέχρι σήμερα. Και κατάφερε να κάνει μια πολιτική παράσταση, μια «ακολουθία προσποιήσεων» όπως την ονοματίζουν οι ειδικοί, δημιουργώντας εντυπώσεις νοήματος εκεί όπου δεν υπάρχουν παρά μόνο ψεύδη και αέρας κοπανιστός. Κάποιοι μάλιστα παρασύρθηκαν από την «εντύπωση» της θλίψεώς του, αυτός εξάλλου ήταν ο στόχος, και έχασαν την ουσία.  

 «Δεν υπάρχει συγκάλυψη» είπε.

Αλήθεια ποιος μπάζωσε; Ποιος αρνιόταν το μπάζωμα και μιλούσε για μπάζα στα μυαλά; Ποιος μόνταρε συνομιλίες, ποιος ευθύνεται για την εξαφάνιση και την «έλλειψη υλικού στην ανάκριση»; Ποιος αποκαλούσε συνωμοσιολόγους όσους (ακόμα και τους τραγικούς γονείς των θυμάτων) μιλούσαν για το παράνομο εύφλεκτο φορτίο του εμπορικού τρένου;

Τώρα μιλάει ως πατέρας! Γίνεται γονιός. Για να δημιουργήσει την εντύπωση ότι νιώθει τους τραγικούς γονείς που δύο χρόνια οι άνθρωποί του και ο ίδιος (παραπλανημένος ή όχι), λοιδωρούν, εμπαίζουν και συκοφαντούν, ή στην καλύτερη περίπτωση «δεν ακούν».

 Δεν είχε λόγο να συγκαλύψει, λέει! Και θα μπορούσε κανείς να τον πιστέψει αν αυτό το έλεγε πριν από τις συγκλονιστικές συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας.

Είχε δύο χρόνια καιρό για να μιλήσει. Είχε δύο χρόνια καιρό για να «μαζέψει» τα χυδαία τρολ της κυβερνητικής προπαγάνδας που κατασυκοφαντούσαν την Μαρία Καρυστιανού, πριν «σκύψει» υποκριτικά χθες βράδυ το κεφάλι του μπροστά της, ενώ την ίδια στιγμή τα τρολ του συνέχιζαν να χυδαιολογούν εναντίον της στο διαδίκτυο.

Είχε δύο χρόνια για να ελέγξει ότι αυτοί που τον διαβεβαίωναν πως η εμπορική αμαξοστοιχία δεν μετέφερε παράνομο εύφλεκτο φορτίο, του έλεγαν ψέματα. Ομολογία ανικανότητας ή ακραία υποκρισία;   

Αλλά ποιοι αλήθεια του έλεγαν ψέματα; Στην πυροσβεστική και στην αστυνομία δεν είναι ο ίδιος ανώτατος πολιτικός προϊστάμενος; Δεν έχει λοιπόν αντικειμενική πολιτική ευθύνη αλλά και υποκειμενική για τα ψεύδη; Οι αξιωματούχοι δεν είναι επιλογές της κυβέρνησης του;  

Όχι κύριε Μητσοτάκη, δεν είστε ένας από μας. Είστε υπεύθυνος και για το έγκλημα και για τη συγκάλυψή του.

Ο δικός σου υπουργός έλεγε λίγες μέρες πριν την τραγωδία «δεν παίζουμε με την ασφάλεια των επιβατών».

Οι δικοί σου έλεγαν πως η Καρυστιανού προσβλέπει σε πολιτική καριέρα. Άνθρωποι που πρόσκεινται σε σένα έλεγαν πως οι γονείς «το κάνουν για τα λεφτά». Η χυδαιότητα αυτή από το Μαξίμου εκπορεύονταν.

Τώρα αλλάζεις μάσκα. Η τηλεοπτική σου περφόρμανς επειδιώκει να «μαζέψει τη ζημιά», το πολιτικό κόστος, να κάνει το λεγόμενο damage control όπως σχεδίασαν οι επικοινωνιολόγοι σου στο Μαξίμου.  

Αλλά η ζημιά δεν μαζεύεται. Γιατί τα «Τέμπη» είναι διαρκείας. Τα ζούμε κάθε μέρα στα μέσα μαζικής μεταφοράς, που συνεχίζουν να μην παρέχουν ασφάλεια. Το ζούμε καθημερινά στα νοσοκομεία που έχεις ρημάξει. Το ζούμε στο ξεσπίτωμα που επιβάλλουν τα funds και οι τράπεζες σε ευάλωτες οικογένειες. Στην ακρίβεια. Το ζουν τα παιδιά μας που δεν έχουν μέλλον. Το ζούμε με το προκλητικό «μπάζωμα» σκανδάλων όπως αυτό των υποκλοπών.

Τα Τέμπη είναι η κορυφή του παγόβουνου. Είναι η αφορμή.

 Και όσο κι αν η κυβερνητική προπαγάνδα επιχειρεί να συσκοτίσει την σκέψη και να φενακίσει τις αισθήσεις δημιουργώντας εικονικές εντυπώσεις και υποκαθιστώντας την πολιτική με μια φαντασμαγορία πολιτικών ψευδό-γεγονότων, έρχεται η ίδια η πραγματικότητα για να διαλύσει το παραπέτασμα της εικονοποίησης και της ατέλειωτης προσομείωσης.

Δυστυχώς σ' αυτό το πολιτικό θέατρο δεν «παίζει» μόνο ο Κυρ. Μητσοτάκης αλλά και η αντιπολίτευση.

Η κοινωνία είναι "μόνη" της.

Αυτό είναι το συγκλονιστικό μήνυμα των συγκεντρώσεων της Κυριακής