Ioannis Skarlatos
Τα παιδιά που αγαπιούνται φιλιούνται στα όρθια
ακουμπισμένα στις πόρτες την νύχτα
και οι περαστικοί που περνούν τα δείχνουν με το δάχτυλο
Μα τα παιδιά που αγαπιούνται
δεν υπάρχουν για κανένα
Και είναι μονάχα η σκιά τους
να τρεμοπαίζει μέσα στην νύχτα
προκαλώντας τον θυμό των περαστικών
Ο θυμός τους, η απέχθεια τους, τα γέλια τους, ο φθόνος τους
Μα τα παιδιά που αγαπιούνται
δεν υπάρχουν για κανένα
Αυτά υπάρχουν αλλού, πιο μακριά
πολύ πιο ψηλά από την ημέρα
Στην εκτυφλωτική λάμψη της πρώτης ημέρας του έρωτα τους
(Τα παιδιά που αγαπιούνται, Jacques Prevert)
ph & artwork by kennyrandom, Padova
