Στα δεξιά της Δεξιάς είναι η ακροδεξιά
[ Γιώργος X. Παπασωτηρίου / Ελλάδα / 29.01.19 ]Ποια είναι η σημερινή ακροδεξιά; Ποια είναι τα πολιτικά της χαρακτηριστικά; Είναι ίδια με τα παλιά φασιστικά κόμματα ή είναι κάτι καινοφανές;
Στη Γερμανία η ακροδεξιά αποκαλείται «Εναλλακτική δεξιά»(AfD), δάνειο από τις ΗΠΑ (Alt(ernative)-right). Στην Ελλάδα η ΝΔ μιλάει για δεξιά της δεξιάς, μη τολμώντας να μιλήσει για ακροδεξιά. Στη Γαλλία μιλούν για άκρα δεξιά (extreme right ή ultra-right). Και το ερώτημα που προκύπτει είναι: Ποια η σχέση της αμερικανικής Εναλλακτικής δεξιάς με την ευρωπαϊκή ακροδεξιά, ή τη... δεξιά της δεξιάς; Είναι το ίδιο ή κάτι διαφορετικό;
Ο Cas Mudde, Ολλανδός ειδικός που μελετάει την άκρα δεξιά για περισσότερα από είκοσι χρόνια, θεωρεί ότι αυτή είναι μία πολιτική κίνηση που είναι "αντίθετη σε οποιοδήποτε δημοκρατικό σύστημα και διατηρεί μια ιδεολογική σχέση με την ιστορική άκρα δεξιά και το φασισμό".
Η άκρα δεξιά, η εναλλακτική δεξιά, η ριζοσπαστική δεξιά, η λαϊκή δεξιά, η ταυτοτική δεξιά, η σκληρή δεξιά, η ξενοφοβική δεξιά, κλπ, έχουν έναν κοινό τόπο: το μίσος και τον κίνδυνο (βλέπε ζητήματα ασφάλειας) και αποτελούν μέρος αυτού που οι ερευνητές αποκαλούν "φαιά περιοχή". "Το κύριο πρόβλημα αυτών των πολλαπλών ονομασιών είναι ότι προκαλούν πολύ γενικές και μεταβαλλόμενες ταξινομήσεις", λέει ο Jean-Yves Camus. Η ύπαρξη αυτών των διαφορετικών όρων καθιστά ακόμη πιο δύσκολο να εντοπιστεί τι είναι ή δεν είναι η ακροδεξιά.
Κριτήρια ταξινόμησης
Αν και δεν υπάρχει επιστημονική συναίνεση για ένα σαφή ορισμό της ακροδεξιάς, ο ειδικός επιστήμονας Jérôme Jamin διαπιστώνει τρία επαναλαμβανόμενα χαρακτηριστικά στοιχεία στα ακροδεξιά κόμματα:
1 "Το κύριο στοιχείο είναι η πίστη στην ανισότητα μεταξύ λαών, πολιτισμών, φυλών και ατόμων. Για την άκρα δεξιά, το γεγονός ότι υπάρχουν ανώτεροι και κατώτεροι άνθρωποι είναι μια ισχυρή αξία και θεωρείται καλό πράγμα… Και αυτές οι ανισότητες θεωρούνται συχνά αμετάβλητες. Σε αυτή την αντίληψη των πραγμάτων, ένας άνθρωπος δεν είναι ίσος με μια γυναίκα, ένα άτομο με ειδικές ανάγκες δεν είναι ίσο με ένα υγιές άτομο, και μερικά από αυτά τα άτομα είναι ανώτερα από άλλα.
2 Το δεύτερο στοιχείο που παρατήρησε ο Jérôme Jamin είναι η προσκόλληση στο Έθνος, "Το Έθνος, το οποίο αποτελεί προπύργιο ενάντια στον εξωτερικό εχθρό"!
3 Τέλος, επισημαίνει τον ριζοσπαστισμό, καθώς "Η ακροδεξιά πιστεύει ότι πρέπει να ενεργήσουμε με ριζοσπαστικό τρόπο και ως εκ τούτου να εφαρμόσουμε ό,τι μπορούμε (ακόμη και τη βία) για την επίλυση ενός προβλήματος."
Αυτά τα τρία στοιχεία πρέπει να συνδυαστούν προκειμένου να αποδοθεί σε ένα κόμμα ή σε μια κίνηση ο χαρακτηρισμός "ακροδεξιός".
Η ακροδεξιά σε διαρκή εξέλιξη
Ο Jean Faniel λέει πως η άκρα δεξιά του σήμερα δεν είναι αυτή του χθες. Στην τελευταία έκθεση δραστηριοτήτων της, η βελγική κρατική ασφάλεια αφιερώνει ένα κεφάλαιο στο «νέο πρόσωπο της άκρας δεξιάς στο Βέλγιο», σημειώνοντας μια "βαθιά αλλαγή στο περιβάλλον" της και μια νέα μορφή ακραίας "ταυτότητας" που υπερασπίζεται "ένα όραμα του συντηρητικού κόσμου και του χριστιανικού χαρακτήρα της Ευρώπης". Αυτή η υπεράσπιση του χριστιανικού χαρακτήρα της Ευρώπης φέρει τα ακροδεξιά μορφώματα σε στενή επικοινωνία και συνεργασία με τις θεσμικές εκφράσεις (Εκκλησία) όλων των χριστιανικών δογμάτων, δημιουργώντας έναν φονταμενταλισμό που καταλήγει στον τζιχαντισμό, δηλαδή σ' έναν κυριολεκτικά "ιερό πόλεμο"!
Απέναντι, λοιπόν, στον φονταμενταλισμό του Ισλαμικού Κράτους, η Δύση αναπτύσσει τον χριστιανικό φονταμενταλισμό, δημιουργώντας ένα «διπλό», όπου ο ένας φανατισμός τροφοδοτεί τον άλλον μέσω της σύγκρουσής τους, ενώ συγχρόνως αλληλοκαθορίζονται και αλληλοκαθρεφτίζονται στο φαιό περιβάλλον του νεοφασισμού όπου κανείς δεν αναγνωρίζει ότι ο κόσμος εμπεριέχει πολλές, διαφορετικές πραγματικότητες και ταυτότητες, όπου όλοι θεωρούν τη δική τους πολιτιστική κληρονομιά ως ανώτερη και στην οποία οι άλλοι οφείλουν να ενταχθούν με τίμημα σε αντίθετη περίπτωση την εξαφάνισή τους.
Οι μεγάλες τραγωδίες της ανθρωπότητας ξεκίνησαν σ' ένα τέτοιο περιβάλλον... ΓΧΠ