«Σε αυτή τη γη υπάρχει κάτι που αξίζει να το ζήσεις
Το τέλος του Σεπτέμβρη
Μια γυναίκα που ανθίζει μετά τα σαράντα
Η ώρα του ήλιου στη φυλακή
Σύννεφα που σχηματίζουν πελώριες μορφές
Τα συνθήματα του λαού για κείνους που φεύγουν γελαστοί
και ο φόβος στα μάτια των τυράννων…»*
Αυτός ο φόβος που γίνεται μίσος και θα σκοτώσει ένα ακόμα παιδί.
Το χέρι που τραβάει τη σκανδάλη έχει ήδη "ποτίσει" με μίσος. Το έμαθαν πρώτα στην οικογένεια κι ύστερα στο σχολείο να βλέπει αυτά τα μαξούμια σαν ¨φίδια¨!
Και τα μικρά παιδιά της Παλαιστίνης θρηνούν έναν ακόμα φίλο τους που δεν θα ξαναδούν...
*απόσπασμα από ποίημα του Μαχμούντ Νταρουίς για την Παλαιστίνη
