Σιγά μην ήταν μόνο μία

Ούτε νέα ούτε ωραία. Κοιμωμένη σκέτο. Την ξύπνησε μόνο και μόνο για να τη σπάσει. Γι' αυτό.

*

Ένας ήχος, σαν σταλαγματιά από βρύση που στάζει, ξύπνησε την κοιμωμένη. Άπλωσε το χέρι στο κομοδίνο. Πήρε το κινητό. Άνοιξε το μήνυμα. "Σε φιλώ", διάβασε. Διέγραψε το μήνυμα. Γύρισε πλευρό. Ξανακοιμήθηκε.

*

Ένα κουνούπι ζουζούνισε στο αυτί της. Ένα ανωφελές την ξύπνησε από χρόνια ύπνου. Το έδιωξε με μία κίνηση του χεριού στον αέρα. Σηκώθηκε με αργές κινήσεις από το κρεβάτι. Ακούμπησε απαλά το πάτωμα. Στις μύτες των ποδιών βγήκε από τον νεκρικό θάλαμο αναμονής, διέσχισε τον διάδρομο και βγήκε έξω χωρίς να ξυπνήσει κανέναν.

*

Το παλάτι βυθισμένο στο πένθος, στη σιωπή και τη μαυρίλα και τότε....

-Φύγε από πάνω μου ρε νεκρόφιλο αρχίδι που με βρήκες κοιμισμένη κι ήρθες να χωθείς.

Ρε ξυπνάτε, ρε με βιάζει.

Φωτιααααά ρε μαλάκες.

*

Κοιμόταν. Κοιμόταν βαθιά. Κοιμόταν για μήνες. Κοιμόταν για χρόνια. Κοιμόταν και ονειρευόταν πως κάποιος την ξυπνούσε. Κοιμόταν και κοιμόταν και κανένας δεν ερχόταν να την ξυπνήσει.

*

Η κοιμωμένη ξύπνησε από την υγρασία ανάμεσα στα πόδια της. Είχαν σπάσει τα νερά. Ο τοκετός σε εξέλιξη. Με πόνους γέννησε αφόρητους. Ολομόναχη. Μια λέξη γέννησε. Τέσσερα γράμματα όλα κι όλα. Μια σταλιά το βρέφος. Ούτε έκλαψε ούτε

ανάσα πήρε. Άψυχο το άφησε πάνω στο λερό σεντόνι από το αίμα και τα υγρά του τοκετού. Σηκώθηκε με δίψα ασυγκράτητη να αναζητήσει άλλη να θηλάσει.

*

Αφού η κοιμωμένη ξύπνησε για τα καλά κάθισε κι έγραψε την ιστορία της. Την αποθήκευσε σ' ένα στικάκι και την έστειλε με mail σε όσους εκδοτικούς οίκους της υπέδειξε η αναζήτηση.

Όλοι της απάντησαν το ίδιο.

Η ιστορία δεν ήταν πρωτότυπη, την είχε ήδη αφηγηθεί ένας άνδρας.

Ναι, αλλά εγώ γνωρίζω τι ονειρευόταν στη διάρκεια του μεγάλου ύπνου, έγραψε και τ' άφησε στα drafts.

*

Η ωραία κοιμωμένη ξύπνησε μια Κυριακή βράδυ από τις κόρνες και τους πανηγυρισμούς. Άνοιξε την τηλεόραση. Πληροφορήθηκε πως μόλις είχε εκλεγεί πρωθυπουργός της χώρας.

*

Σσσσσσς…

Χαμήλωσε αυτό το αδιάκριτο, το διαβολεμένα σκληρό φως. Να κοιμηθώ θέλω σου λέω…

Εντάξει το gas lighting, το πέτυχες…

Τα ξαναλέμε σε 200; 300; χρόνια. Όσα είπε ο Γκουτέρες

*H φωτογραφία έργο του καλλιτέχνη Zvezdan Reljic.